Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.
13 § 1 k.c.) przed rozpoczęciem biegu terminu sześciomiesięcznego do zaprzeczenia ojcostwa. Otóż, w takim wypadku należy również stosować art. 64, jeżeli ubezwłasnowolnienie całkowite zostało orzeczone przed powzięciem przez niego wiadomości o urodzeniu się dziecka.
2. Art. 64 nie ma zastosowania do częściowego ubezwłasnowolnienia męża matki dziecka (art. 16 § 1 k.c.). W imieniu częściowo ubezwłasnowolnionego powództwo o zaprzeczenie ojcostwa może wytoczyć kurator (art. 16 § 2 k.c.), z tym zastrzeżeniem, że w myśl art. 181 § 1 kurator osoby ubezwłasnowolnionej częściowo jest powołany do jej reprezentowania tylko wtedy, gdy sąd opiekuńczy tak postanowi. W omawianym wypadku termin sześciomiesięczny liczy się od dnia powzięcia wiadomości o urodzeniu się dziecka przez męża matki, a nie przez kuratora. J. Gwiazdomorski (w: System..., s. 650) w sposób bardziej prawnie złożony rozwiązuje to zagadnienie - powołując się na analogię z art. 74 - uważa, że mąż matki dziecka ubezwłasnowolniony częściowo może wytoczyć powództwo o zaprzeczenie ojcostwa tylko za zgodą swego przedstawiciela ustawowego, wyrażoną za zezwoleniem sądu opiekuńczego (art. 156 i 178 § 2). Wyjaśnienie dotyczące "powzięcia wiadomości o urodzeniu się dziecka" zamieszczone w uwagach do art. 63 należy odnieść także do przedstawiciela ustawowego. Art. 65. Jeżeli mąż matki zapadł na chorobę psychiczną lub innego rodzaju zaburzenia psychiczne w ciągu terminu do wytoczenia powództwa o zaprzeczenie ojcostwa i mimo istnienia podstaw do ubezwłasnowolnienia całkowitego nie został ubezwłasnowolniony, może on wytoczyć powództwo w ciągu sześciu miesięcy od ustania choroby lub zaburzeń, a gdy powziął wiadomość o urodzeniu się dziecka dopiero później - w ciągu sześciu miesięcy od dnia, w którym tę wiadomość powziął. Art. 65 reguluje problem legitymacji czynnej do zaprzeczenia ojcostwa w wypadku, gdy mąż matki dziecka, mimo że znajduje się w sytuacji uzasadniającej jego całkowite ubezwłasnowolnienie (art. 13 § 1 k.c.), nie został ubezwłasnowolniony całkowicie. Chodzi tu o stan faktyczny, w którym mąż matki dziecka, jako osoba niedotknięta chorobą psychiczną (art. 13 § 1 k.c.), powziął wiadomość o urodzeniu przez żonę dziecka, a następnie przed zakończeniem biegu sześciomiesięcznego terminu popadł w stan uzasadniający ubezwłasnowolnienie całkowite. Tego rodzaju stan faktyczny charakteryzuje to, że wobec nieorzeczenia w stosunku do niego ubezwłasnowolnienia całkowitego, nie ma on przedstawiciela ustawowego. W tym stanie rzeczy ustawodawca przyznaje mu legitymację czynną do wytoczenia powództwa o zaprzeczenie ojcostwa osobiście w ciągu sześciu miesięcy od ustania choroby lub zaburzeń (por. art. 13 § 1 k.c.). Jeżeli powziął on wiadomość o urodzeniu się dziecka dopiero później, może to uczynić w ciągu sześciu miesięcy, licząc od dnia, w którym tę wiadomość powziął. Unormowanie to ma charakter ochronny z tej racji, że osoba, którą ma na względzie art. 13 § 1 k.c., może nie mieć z reguły świadomości, że powinna przedsięwziąć odpowiednie kroki pilności. W istocie rzeczy można twierdzić, że wchodzi w grę swoiste zawieszenie biegu terminu sześciomiesięcznego do wytoczenia powództwa o zaprzeczenie ojcostwa. Art. 65 należy także stosować, gdy mąż matki dziecka znalazł się w stanie uzasadniającym jego całkowite ubezwłasnowolnienie, zanim termin sześciomiesięczny rozpoczął bieg.
|
WÄ…tki
|