Nabrała głęboko powietrza i wypuściła je gwałtownie, a potem zaczęła oddychać głośno, coraz szybciej...

Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.

Wziąłem drugi sznur, obróciłem się, i ułożywszy jedna na drugiej jej nogi, związałem je w kostkach.
– Co ty robisz? – zapytała zupełnie trzeźwo, kiedy zacząłem ściągać trzecią pętlę, znowu na rękach, tym razem nad łokciami.
– To, o czym marzyłaś – szepnąłem czy coś w tym stylu, robiąc dalej swoje. Nagle szarpnęła się, bardzo mocno, zdołałem mimo to ściągnąć i zawiązać sznur nad łokciami, tylko znacznie mocniej, niż to w pierwszej chwili planowałem. Kutas sterczał jak stalowy hak, mógłbym nim w tej chwili coś stłuc albo połamać.
– Popierdoliło cię?! – podniosła głos. Tyle w nim było teraz erotyzmu co w dźwięku cykliniarki do podłóg. – Co ty robisz? Rozwiąż mnie natychmiast, ty zboczeńcu, ty… Co ci odbiło? Rozwiąż mnie natychmiast, bo cię…
Zgłupiałem.
– Dobrze – powiedziałem. – Dobrze. Uspokój się. Tylko nie krzycz!
– Rozwiąż natychmiast, to boli, słyszysz? Nie bawię się w takie rzeczy, ty idioto, co ci strzeliło… Wypuść mnie stąd natychmiast, wracam do domu, rozumiesz, natychmiast…
– Dobrze, dobrze – uspokajałem ją. – Przecież ci nie zrobię nic złego. To tylko taka zabawa, myślałem…
– Gówno mnie obchodzi, co myślałeś! Idiota… Skąd ci przyszło do głowy…
Nie wiem, czy to była wściekłość, czy strach, w każdym razie zacząłem posłusznie rozsupływać świeżo zaciągnięte węzły nad jej łokciami, tam gdzie sznur rzeczywiście wpił się głęboko w ciało, powtarzając, że nie ma się czego bać, że jasne, zaraz, już ją rozwiązuję, to ją uspokoiło na tyle, że przestała się drzeć. Z nastroju oczywiście nie zostało nic.
Uwolniłem jej łokcie i klęcząc obok wciąż leżącej na brzuchu, sięgnąłem do nadgarstków, ale tylko udawałem, że próbuję rozsupłać sznur, bo w tym momencie szlag mnie trafił i straciłem nad sobą panowanie. Jakaś taka czerwona mgła zasnuła mi rozum, jakby głowa poleciała w rozwartą nagle studnię, a potem przyszła zimna wściekłość, poczułem chęć, żeby ją za ten numer rozerwać na kawałki, zatłuc, urwać łeb – poczułem się doprowadzony do ostateczności, wykiwany, jak nigdy nikogo na świecie nie wykiwano. I jeszcze poczułem w tej chwili, że jest mi kompletnie wszystko jedno.
– No pośpiesz się! – rzuciła ostro, poruszając nerwowo wciąż skrępowanymi rękami, i ostatecznie przesądziła w ten sposób sprawę.
– Już, chwileczkę – mówiłem przymilnie pantoflarskim głosikiem, jakim zwykle reagowałem na pretensje Magdy. – w porządku, skoro nie masz na to ochoty, to już cię rozwiązuję, tylko nie ruszaj się przez chwilę, bo nie mogę…
Namacałem pod materacem zwiniętą mocno ścierkę i szybkim, krótkim ruchem wepchnąłem ją Groszkowi pomiędzy zęby, brutalnie, głęboko, szarpnęła się przejmująco, próbowała krzyczeć, ale prawie ślepy ze złości już siedziałem jej na plecach, już tkałem jej do ust kolejną szmatę, tłumiąc protesty, wierzgała wściekle, ale ściskałem ją udami i łydkami, wciąż z tą ogromną erekcją, a moje ruchy były mocne, szybkie, sprawne jak u robota, przydawał się teraz ten cały trening i pieniądze wyrzucone na dziwki, które wychodząc ode mnie, pukały się w czoło, bo przez cały tydzień byłem tak zafiksowany na Groszku, że większości z nich nawet nie przeleciałem. Upewniłem się, że ścierki wypełniły Groszkowi dobrze usta, zmuszając do maksymalnego rozwarcia szczęk, zawiązałem na jedwabnej chuście supeł i umieściwszy go tak, żeby nie pozwalał wypluć knebla, obwiązałem, zaciągając chustę mocno na potylicy podwójnym węzłem. Potem cofnąłem się odrobinę, tak że obrzmiały kutas obijał się o jej uda, i następnym kawałkiem sznura, owijając go wokół bioder, przytwierdziłem do miejsca skrępowane nadgarstki.

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.