Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.
Zawsze egzystowaliśmy na zasadzie - ,,z dnia na dzień". Bytem jednak trochę rozczarowany, gdyż liczyłem na następne tournee z łanem McDonaldem. Próby te były dla Billa i mnie dużym przeżyciem.
Crimson byli przygodą, na którą zdecydowałem się, gdyż nie miałem nic do stracenia, ale Bili Bruford poświęcił więcej. Zrezygnował ze sławy i fortuny po to, by pójść za Robertem Frippem. W porównaniu z nim, ja niewiele straciłem - parę tras z Family, zespołem który nigdy nie śnił o karierze w Stanach. Gdybym padł na kolana i płakał mówiąc: ,,Mój Boże, Robercie, proszę cię, nie pozwól na to" on prawdopodobnie by to przez jakiś czas utrzymał, jako gest, ponieważ jest tego typu człowiekiem, ale jaka by była z tego korzyść? Grupa i tak by się zdezintegrowała po powrocie z tournee. 5 października 1974 r. ukazał się pożegnalny, studyjny album King Crimson, zatytułowany "Red". 53 1975-1976 Okludka pivlv przedstawia uśmiechniętego Wettona, odurzonego Bruforda i Frippa, którego oczy badawczo spoglądające zza okularów zdają się mówić: ,,mozc nie jestem przystojny, ule czuję u sobie silę". Zdjęcie to c/ivh(i najtrafniej oddaje klimat muzyki. Na ,,Red" Robert gra dufny w swoje umiejętności, Bili poprawnie, lecz bez specjalnego zaangażowania, a John z właściwym sobie kunsztem i tuleniem. Reasumując plyta brzmi niczym wzorzec środkowo-angiels-kiego heaw-rocka. Zespól sprawia urażenie muzycznie precyzyjnego, lec: duchowo zagubionego, z albumu wieje pustką i chłodem. (Steve Peacock. Sounds) Po ukazaniu się "Red", Fripp dał parę solowych koncertów w listopadzie i grudniu 1974 r.. by ponownie pojawić się na scenie w maju i czerwcu 1975 r. 3 maja 1975 r. firma Island (a w L SA - Atlantic) wypuściła na rynek longplay "L'SA", który zawierał materiał nagrany podczas amerykańskiego tournee grupy w czerwcu i lipcu 1974 r. John Wetton powiedział o nim: Kiedy byliśmy razem mówiono - ,,Tak naprawdę to trzeba wam albumu live i liliowego singla". Ta druga rzecz by la oczywiście bezdyskusyjna, zaś pierwsza przyszła trochę za późno, by uratować zespól. Myślę, ze longplay jest bardzo dobry -jeśli inni nie są zainteresowani jego promocją, ja będę to robil. Wszystko tu w mojej opinii jest lepsze niż w oryginalnych wersjach. Świetna płyta. Niestety, publiczność była innego zdania. ..USA" określono jako najgłośniej zagrany i najbardziej toporny album Crimson. którzy po okresie świetności ulegli degeneracji produkując kupę hałasu i spiętrzonych barier dźwiękowych. Finałowy akcent działalności King C riinson stanowiło wydanie dwupłytowego albumu "A Young Person's Guide To King Crimson", który ukazał się w marcu 1976 r. i był jak gdyby muzyc/ną historią grupy. Zawiera kompozycje wybrane przez Frippa. według niego najwartościowsze i najlepiej obrazujące dążenia i kierunki rozwoju zespołu. Co znamienne, najwięcej utworów pochodzi z ,,In The Court OfThe Crimson King" (wśród nich znalazła się pierwotna wersja .J Talk To The Wind" z Judy Dybie w roli wokalistki). Resztę utworów zaczerpnięto z wszystkich później wydanych płyt prócz ,.Lizard". Umieszczono tu również drugą stronę singla ..Cat Food", utwór "Groon", który wcześniej nie znalazł się na żadnej dużej płycie studyjnej. Dziwić mógł jedynie brak najsłynniejszej bodaj kompozycji King Crimson - "21st Century Schizoid Mań", jedynego zresztą utworu z debiutanckiego albumu, który nie znalazł się na tej składance. Pierwotnie jednak albumy "USA" (m.in. właśnie z "21st Century...") i "A Young Person's Guide..." miały ukazać się na rynku równocześnie i tworzyć rodzaj trójpłytowej antologii nagrań zespołu. Tak się jednak nie stało i ostatecznie ..Schizofrenik" został opublikowany jedynie na singlu, tak jak w przypadku poprzednich małych płyt grupy - bez powodzenia. Do podwójnego wydawnictwa "A Young Person's Guide..." dołączono specjalną, bogato ilustrowaną kronikę King Crimson, która unaoczniła wszystkim, że zespół miał tylu wielbicieli, ilu 54 _______________________7977 wrogów. Tak zakończył się kolejny rozdział w historii jednej z najbardziej ekscytujących grup rockowych lat siedemdziesiątych. W ciągu następnych siedmiu lat nie ukazała się żadna nowa płyta King Crimson. ale w 1977 r. Enthoven i Gaydon przenieśli taśmy z całym dorobkiem nagraniowym zespołu z firmy Island do Połydora i wszystkie albumy grupy zostały wznowione w tych samych okładkach, lecz oczywiście z nową numeracją. FRIPPER TRONICS
|
WÄ…tki
|