ról, struktury władzy, wzajemnych relacji w odpowiedzi na stres...

Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.
Wyróż-
nione zostały następujące poziomy zdolności adaptacyjnej: chaotyczna,
elastyczna, strukturalna, sztywna. Skrzyżowanie tych dwóch wymiarów
pozwala wyodrębnić szesnaście typów systemów rodzinnych.
Podejście systemowe nie stworzyło spójnych kategorii do opisu rodzi-
ny. Założenia dotyczące rodziny zaczerpnięte z teorii systemów i cyberne-
20
Barbara Tryjarska
tyki zainspirowały metarefleksję nad zasadami funkcjonowania rodzin,
rozumienia zaburzenia, możliwości i granic zmiany, sposobów podejmo-
wania interwencji terapeutycznej, roli psychoterapeuty w rodzinie.
Bibliografia . ..,.-,
Bandler R., Grinder ]., Satir V. (1999), Zmieniamy się wraz z rodzinami. O zdro-
wej komunikacji. Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Bateson G. (1972), Steps to an ecology ofmind. New York, Ballantine Books.
Bateson G. (1996), Umysł i przyroda - jedność konieczna. Warszawa, PIW.
Barbaro de M. (1994), Struktura rodziny, w: Wprowadzenie do systemowego
rozumienia rodziny. Red. B. de Barbaro. Kraków, Collegium Medicum UJ.
Bertalanffy von L. (1984), Ogólna teoria systemów. Warszawa, PWN.
Budzyna-Dawidowski P. (1994), Komunikacja w rodzinie, w: Wprowadzenie do
systemowego rozumienia rodziny. Red. B. de Barbaro. Kraków, Collegium
Medicum UJ.
Drożdżowicz L. (1994), Ogólna teoria systemów, w: Wprowadzenie do syste-
mowego rozumienia rodziny. Red. B. de Barbaro. Kraków, Cołlegium Me-
dicum UJ.
Foley V.D. (1974), An introduction to family therapy. New York, Grune and
Stratton.
Grzesiuk L. (1987), Strukturalna terapia rodzin w ujęciu Minuchina. „Nowiny
Psychologiczne" nr 1.
Grzesiuk L., Korpolewska K. (1988), Zaburzenia komunikowania się neuroty-
ków, ich poznawcze uwarunkowania i psychoterapia, w: Zaburzenia komuni-
kowania się neurotyków, osobowościowe wyznaczniki nerwicy i psychoterapia.
Red. L. Grzesiuk. Warszawa, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszaw-
skiego.
Haley J. (1970/71), Family therapy. „International Journal of Psychiatry"
no 9.
Kołbik I. (1994a), Procesy emocjonalne w rodzinie, w: Wprowadzenie do syste-
mowego rozumienia rodziny. Red. B. de Barbaro. Collegium Medicum UJ.
Kołbik I. (1994b), Wywiad rodzinny z użyciem genogramu, w: Wprowadzenie
do systemowego rozumienia rodziny. Red. B. de Barbaro. Kraków, Colle-
gium Medicum UJ.
Keeney B. P. (1983), Aesthetics of change. New York, Guilford Press.
Ludwig K. (1995), Terapia systemowa. Podstawy teoretyczne i praktyka. Gdańsk,
Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Minuchin S. (1974), Families and family therapy. Cambridge, Harvard Uni-
versity Press.
Mostwin D. (1991), Przestrzeń życiowa rodziny. Ekologiczny model terapii
rodziny w stanie kryzysu. Warszawa, Wydawnictwa „Synapsis".
Rodzina w ujęciu systemowym
21
Namysłowska I. (1997), Terapia rodzin. Warszawa, PWN.
Namysłowska I. (1992), Proces terapii rodzinnej, w: Rodzina w terapii. Red.
A. Pohorecka. Warszawa, Instytut Psychiatrii i Neurologii.
Nichols H.P. (1984), Family therapy: Concepts and methods. New York, Gard-
ner Press.
Praszkier R. (1992), Zmieniać nie zmieniając. Ekologia problemów rodzinnych.
Warszawa, WSiP.
Radochoński (1984), Psychoterapia rodzinna w ujęciu systemowym. Rzeszów,
Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej.
Satir V. (2000), Terapia rodziny. Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psycholo-
giczne.
Simon F.B., Stierlin H. (1998), Słownik terapii rodzin. Gdańsk, Gdańskie
Wydawnictwo Psychologiczne.
Tryjarska B. (1987), Główni przedstawiciele psychoterapii rodzinnej. „Nowiny
Psychologiczne" nr 1.
Tryjarska B. (1994), Terapia rodzinna, w: Psychoterapia. Szkoły, zjawiska, tech-
niki i specjalne problemy. Red. L. Grzesiuk. Warszawa, PWN.
Watzlawick P., Beavin J.H., Jackson D.D. (1967), Pragmatics of human com-
munication: Prindples of problem formation and problem resolution. New
York, Norton and Company.
Wprowadzenie do systemowego rozumienia rodziny. Red. B. de Barbaro. Kra-
ków, Collegium Medicum UJ.
Zwoliński M. (1992), Właściwości funkcjonowania rodziny, w: Rodzina w tera-
pii. Red. A. Pohorecka. Warszawa, Instytut Psychiatrii i Neurologii.
Maria Ryś
UWARUNKOWANIA KONFLIKTÓW I KRYZYSÓW
W MAŁŻEŃSTWIE I RODZINIE
Przyczyny, przebieg, skutki i sposoby rozwiązywania
) Podstawowym i naturalnym środowiskiem wychowawczym każdego
(^młodego człowieka jest rodzina. Prawidłowo funkcjonująca rodzina-two-
rzy wspólnotę, która wymaga od swych członków, przede wszystkim ro-
dziców, integralnego zespolenia celów i dążeń, podejmowania na jej rzecz
działań dobrowolnych, ale wynikających z poczucia wewnętrznej koniecz-
, ności/ Równowaga i stabilność wzajemnych stosunków między rodzicami,
ich poczucie odpowiedzialności oraz więź emocjonalna między wszystki-
mi członkami rodziny są podstawą właściwych relacji w rodzinie. Każdy
członek rodziny jest jednak osobą o zindywidualizowanych cechach i po-
(trzebach (Poręba 1981). Konsekwencją współistnienia osób różniących się
między sobą jest powszechność i nieuchronność występowania konfliktów
(Wojciszke 1993).
DEFINICJA KONFLIKTÓW I KRYZYSÓW W MAŁŻEŃSTWIE
I RODZINIE
Konflikty są nieodłącznym elementem funkcjonowania każdej grupy
społecznej, a więc i rodziny jako wspólnoty osób szczególnie sobie bliskich
(Wójcik 1994). Konflikty są nieuniknione i nie omijają żadnej rodziny.
" fKonjlikLrozumiany jest często jako różnica zdań, zwyczajów czy upo-
!jiob_ań. (Sujak 1982, s. 4), jest to pewnego rodzaju zderzenie dążeń przećiw-
Ljt>ych, wykluczających się^nawza^eTn^trjałc-WSSys.100). Definicją konflik-
pRTfialezy óbjąc również sytuacje, w których niezgodność poglądów i inte-
resów członków rodziny przyjmuje formę sporu czy wręcz walki przeja-
wiającej się w ścieraniu niemożliwych do zrealizowania równocześnie
dążeń (Leksykon PWN 1972). Walce tej towarzyszy kumulacja negątyw-
dzą w partnerach wzajemne niezadowolenie i niechęć (Poręba 1981). ~~"
W sytuacjach konfliktowych ujawniają się tendencje skłaniające uczest-
ników konfliktu do uznawania własnych sądów za jedynie słuszne, a prze-
Uwarunkowania konfliktów i kryzysów w małżeństwie i rodzinie
23
konań drugich za błędne. Dochodzi więc d^wzajerrinegojLidowadniania
swoich racji, głównie poprzez^wykazywaniejłędu drugiej osoEy~(GfaBow-
scyTTJiernyśćy, Wołffchowiczbwie 1993). Przeniesieriie"~koTTflikTu na płasz-
czyznę walki prowadzi uczestników sporu do wyrządzania sobie przykroś-
ci, agresji werbalnej, nierzadko manifestowania wobec siebie przemocy
fizycznej i psychicznej (Izdebska 1979).
Przyjmując, że istotę konfliktu stanowi zderzenie przeciwstawnych, na-
wzajem wykluczających się dążeń (Sujak 1982), trzeba podkreślić, że kon-
WÄ…tki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Jak ciÄ™ zĹ‚apiÄ…, to znaczy, ĹĽe oszukiwaĹ‚eĹ›. Jak nie, to znaczy, ĹĽe posĹ‚uĹĽyĹ‚eĹ› siÄ™ odpowiedniÄ… taktykÄ….