międzykonty-nent

Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.
sieć gazociągów. Z inicjatywy Eur. Komisji Gospodarczej ONZ opracowane zostały zasady o-chrony prawnej międzynar. n. i
g.
565
Naftowe organizacje międzynar. 2326
J. TAUBMAN, A. BLUM Ropa naftowa w Świecie współczesnym, Warszawa 1967, s. 54-63; Legal Protection of Int. Trdnsmission of Gaś by Pipeline, ECE Committee on Gaś:
ST/BCE/GAS/27 z 301 1969; Int. Safety Code for Int. Transmission of Fuli Gaś by Pipeline, IGU Brussel 1970.
• 2323
NAFTOWE KOMPANIE (ang. Petroleum Com-panies, franc. Compagnies petrolieres, hiszp. Com-panias petroleras, roś. Nieftianyje kompanii),
termin międzynar. — przedsiębiorstwa prywatne wielkokapitalistyczne, gł. amer., bryt, hol. i jap., reprezentujące interesy krajów wysoko
rozwiniętych; dominujące w l pół. XX w. w gospodarce energetycznej świata kapitalist., wykorzystujące w tym okresie maksymalnie zależność
kolonialną większości krajów bogatych w złoża ropy naftowej. Po II wojnie świat, proces —>• dekolonizaeji oraz od 1960 popierane przez
większość państw w ONZ procesy nacjonalizacji w różnych formach
•f bogactw naturalnych w państwach Trzeciego
Świata stworzyły nową sytuację, w której silnym
partnerem międzynar. kartelu k.n. są państwa
Trzeciego Świata eksportujące ropę naftową.
Główne amer. kompanie: -> ARAMCO, ->
EXXON, -> Gulf Oil Corporation, — Industry
Oil, -> Mobil Oil AG., -»- Sinclair Oil Corp., ->
Socony Mobil Oil Co., -> Standard Oil Co. of
California, -> Standard Oil Co. of Indiana, ->•
Standard Oil of N.J. ->• Texaco i -> Union Oil
Company.
Gtówna bryt. kompania: -> British Petroleum
Company.
Główna franc. kompania: ->• Compagnie Fran-
caise des Petroles.
Główna hol. kompania: —r Royal Dutch/SheU
Group.
Główne jap. kompanie:
Arabian Oil (A. Sekiyu), zał. 1958, z siedzibą w
Tokio; koncesja na Płw. Arabskim.
Daikyo Oil (D. Sekiyu), zał. 1939, z siedzibą w
Tokio; rafinerie nafty.
Koa Oil (K. Sekiyu), zał. 1933, z siedzibą w Tokio;
fabryki benzyny, olejów i przetworów naftowych. Maruzen Oil (M. Sekiyu), zał. 1933, z siedzibą w Osace; koncesje w pd. Azji i na Alasce
(Alaska Maruzen Oil, zał. 1969).
Mitsubishi Oil (M. Sekiyu), zał. 1931, z siedzibą w Tokio; posiada koncesje w pd. Azji i na Płw. Arabskim.
Nippon Oil (N. Sekiyu), zał. 1888, z siedzibą w Tokio; koncesje w pd. Azji. Showa Oil (S. Sekiyu), zał. 1942, z siedzibą w Tokio; koncesje w pd.
Azji.
Qatar Oil (Q. Sekiyu), zał. 1919, z siedzibą w Tokio; koncesje w Katarze.
Teikoku Oil (T. Sekiyu), zat. 1941, z siedzibą w Tokio; producent gazu naturalnego, ropy naftowej i produktów naftowych. Toa Oil (T. Sekiyu),
zał. 1924, z siedzibą w Tokio; rafinerie nafty.
Osobne miejsce wśród świat, k.n. zajmuje istniejący od 1953 wł. państw, monopol naftowy ->• ENI, który pierwszy wprowadził zawieranie u-
mów koncesyjnych na zasadzie 50:50 oraz organizacja państwowych przedsiębiorstw naftowych Ameryki Lać. —>• ARPEL.
• 2324
NAFTOWE KONGRESY (ang. Petroleum con-
gresses, franc. Congres sur le pśtrole, hiszp. Con-
gresos petroleros, roś. Nieftianyje kongriessy), zarej. w ONZ:
Świat. Kongres Nafty, Worid Petroleum Congress, WPC, z zadaniem rozwijania międzynar. współpracy naukowo-techn. i wymiany doświadczeń; delegaci, obserwatorzy i zaproszeni goście biorą
udział w serii konferencji, dyskusji i narad na tematy techniki badań geologicznych, wierceń, wydobycia, zabezpieczania i transportu czarnego złota, wykorzystania nafty w petrochemii, w
medycynie, rolnictwie itp.; w Londynie działa Stała Rada WPC, która przygotowuje organizacyjnie Kongresy oraz. publ. ich dokumentację; I WPC odbył się 1938 w Londynie, II 1939 w Paryżu,
Ul 1951 w Hadze, IV 1955 w Rzymie, V 1959 w N. Jorku, VI 1963 we Frankfurcie n.M., VII 1967 w Meksyku, VIII 1971 w Moskwie (wzięto w nim udział 6 tyś. delegatów z 70 państw).
Arabski Kongres Naftowy, Arabian Petroleum Congress, APC, organizowany przez 15 arab. państw i emiratów produkujących naftę, reprezentujących ok. 60% zasobów świat., a ok. 30°/t ogólnej
produkcji; I 1959 w Kairze, n 1960 w Bejrucie, ni 1961 w Aleksandrii, IV 1963 w Bejrucie, V 1965 w Kairze, VI 1967 w Bagdadzie, VII 1970 w Kuwejcie (podjęto na nim uchwałę o potrzebie
rewizji cen na ropę, co zrealizował w grudniu 1970 — OPĘO, VIII 1972 w Algierze;
państwa wysyłające obserwatorów: Birma, Brazylia, Cypr, Francja, India, Indonezja, Japonia, Kanada, NRD (od 1970), NRF, Polska (od 1970), Rumunia (od 1970), Szwajcaria, USA, Wenezuela,
W. Brytania, Węgry (od 1970) i ZSRR. W APC biorą udział też członkowie -*. OAPEC.
Kongres Państw. Przedsiębiorstw Naftowych Ameryki Lać., Congreso de las Empresas Petroliferas Estatales de America Latina, organizowany przez ARPEL; I 1964 w Buenos Aires, odtąd
co'roku kolejno w stolicach pozostałych państw członkowskich: Rio de Janeiro, Limie, Meksyku, Caracas, La Paź, Bogocie, Montevideo; państwa przysyłające obserwatorów: Francja, Holandia,
Kanada, NRF, W. Brytania i USA, tj. państwa, których kompanie posiadają koncesje w Ameryce Lać.
WÄ…tki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Jak ciÄ™ zĹ‚apiÄ…, to znaczy, ĹĽe oszukiwaĹ‚eĹ›. Jak nie, to znaczy, ĹĽe posĹ‚uĹĽyĹ‚eĹ› siÄ™ odpowiedniÄ… taktykÄ….