państwu nie pozostaje nic innego, jak tylko wykonanie decyzji, to występujewówczas „bezpośrednia dotkliwość"...

Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.
Jako przykład podaje się w literaturze
decyzje nakazujące państwu żądanie zwrotu pomocy przyznanej wcześniej
określonemu przedsiębiorstwu.
(d) Termin wniesienia skargi i skutki stwierdzenia nieważności aktu
prawnego określają art. 230 i art. 231 (d. art. 174) Traktatu WE. Postępo-
wanie musi być wszczęte w ciągu dwóch miesięcy od dnia publikacji aktu
lub zawiadomienia o nim powoda, a w braku takiego zawiadomienia - od
dnia, w którym powziął on o nim wiadomość.
Jeżeli skarga jest zasadna, Trybunał Sprawiedliwości stwierdza nieważ-
ność zaskarżonego aktu. Jednak Trybunał może, jeśli uzna to za koniecz-
ne - ze względu na sytuację faktyczną lub prawną - określić te spośród
jego skutków, które należy traktować jako pozostające w mocy. Artykuł 231
odnosi to ostatnie jedynie do rozporządzeń. W orzecznictwie Trybunału
Sprawiedliwości przyjmuje się jednak, że ta ewentualność (tj. pozostawie-
nie w mocy pewnych skutków unieważnionego rozporządzenia) rozciąga
się również na pozostałe akty prawne, a więc na dyrektywy i decyzje.
Organ lub organy wspólnotowe, których akt został orzeczony jako nie-
ważny zobowiązane są - zgodnie z art. 233 (d. art. 176) - do podjęcia
działań określonych w orzeczeniu Trybunału.
IV. Skarga na bezczynność organów
Skarga na bezczynność (skarga na zaniechanie) organu wspólnotowego
może być wniesiona do Trybunału przez państwo członkowskie lub przez
każdy inny organ wspólnotowy. Skargi takie mogą być skierowane przeciw-
ko Parlamentowi Europejskiemu, Radzie lub Komisji, jeżeli z naruszeniem
Traktatów zaniechają one wydania decyzji (uchwały), do wydania której są
zobowiązane (art. 232, d. art. 175 Traktatu WE). Pod pojęciem decyzji
(uchwały) rozumie się wszystkie akty wymienione w art. 249, a więc rów-
nież zalecenia i opinie.
Jurysdykcja Trybunału obejmuje również sprawy wniesione przez Euro-
pejski Bank Centralny - w ramach jego kompetencji oraz w sprawach wsz-
czętych przeciwko niemu (art. 232).
131
Wniesienie skargi dopuszczalne jest tylko wtedy, gdy dany organ został
uprzednio wezwany do działania. Jeżeli w ciągu dwóch miesięcy od tego
wezwania organ nie zajął stanowiska, skarga może być wniesiona w ciągu
następnych dwóch miesięcy.
Wniesienie skargi nie będzie więc dopuszczalne, gdy dany organ podej-
mie działanie uchwalając żądany akt; wystarczy jednak, gdy organ ten zaj-
mie stanowisko. Jeżeli organ wspólnotowy odmówi wydania żądanego aktu
w drodze przyjętej przez siebie decyzji, to przeciw tej decyzji przysługuje
skarga o jej unieważnienie.
Jeżeli chodzi o osoby fizyczne i prawne, to również każdej z nich przy-
sługuje - na przedstawionych wyżej warunkach - skarga na bezczynność
organu wspólnotowego, jeżeli ten zaniecha skierowania do niej aktu innego
niż zalecenie lub opinia. Locus standi osób fizycznych i prawnych jest więc
ograniczone: po pierwsze - osoba taka może domagać się skierowania do
niej jedynie wiążącego aktu prawnego (nie zaś zalecenia lub opinii); po
drugie - chodzić może wyłącznie o akt, który ma być skierowany do niej
samej, a nie do innej osoby.
Zgodnie z art. 233 (d. art. 176) Traktatu WE jeżeli Trybunał Sprawiedli-
wości wyda orzeczenie stwierdzające niezgodne z Traktatem zaniechanie
działania, wówczas dany organ lub organy zobowiązane są do podjęcia
działania określonego w orzeczeniu.
V. Skarga odszkodowawcza
Zgodnie z art. 235 (d. art. 178) Traktatu WE, Trybunał Sprawiedliwo-
ści (obecnie: Sąd Pierwszej Instancji) właściwy jest do rozstrzygania
sporów o odszkodowanie wynikających z art. 288 (d. art. 215), według
którego w zakresie odpowiedzialności pozaumownej Wspólnota, zgod-
nie z ogólnymi zasadami wspólnymi dla systemów prawnych państw człon-
kowskich, pokrywa wszelkie szkody wyrządzone przez jej organy lub
funkcjonariuszy podczas wykonywania ich obowiązków. Na tych samych
zasadach Wspólnota odpowiada za szkody spowodowane przez Euro-
pejski Bank Centralny lub jego funkcjonariuszy podczas wykonywania
ich obowiązków.
Należy podkreślić, że chodzi tu wyłącznie o odpowiedzialność poza-
umowną, gdyż odpowiedzialność umowna (kontraktowa) Wspólnot podlega
prawu właściwemu dla danego kontraktu i wchodzi w zakres jurysdykcji
sądów krajowych (art. 288).
132
Skarga odszkodowawcza przysługuje wszystkim osobom fizycznym i praw-
nym, państwa członkowskie natomiast powinny korzystać ze skarg w spra-
wie nieważności aktów prawnych i skarg w sprawie bezczynności organów,
Skarga odszkodowawcza skierowana winna być przeciwko odnośnej
Wspólnocie jako całości, jednak skierowanie jej przeciwko konkretnemu
organowi nie stanowi zasadniczego błędu.
Roszczenie wynikające z pozaumownej odpowiedzialności Wspólnot
przedawnia się po upływie pięciu lat od wystąpienia zdarzenia będącego
jego podstawą. Bieg przedawnienia ulega przerwaniu poprzez wniesienie
powództwa lub przez wcześniejsze wystąpienie przez poszkodowanego ze
swoim roszczeniem wobec właściwego organu wspólnotowego. W tym ostat-
nim przypadku powództwo musi być wniesione w przewidzianym w art. 230
WÄ…tki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Jak ciÄ™ zĹ‚apiÄ…, to znaczy, ĹĽe oszukiwaĹ‚eĹ›. Jak nie, to znaczy, ĹĽe posĹ‚uĹĽyĹ‚eĹ› siÄ™ odpowiedniÄ… taktykÄ….