Gargulce umieszczono na nich wieki temu, żeby ich strzegły, i od tamtej pory były niechętnymi, choć niemymi świadkami zmiennych kolei losów galaktyki...

Jag nie miał pojęcia, czemu Daala wezwała go do siebie tak pilnie. Nie chciał jej
przeszkadzać w chwili zadumy, ale nie widział innego wyjścia, więc odchrząknął cicho i ruszył w jej stronę.
- Jeśli myślisz o wykorzystaniu do ataku paralotni, odradzam - rzucił na wpół żartem. -
Zobaczą cię z kilometra.
Daala wyprostowała się, splotła dłonie za plecami i odwróciła się w jego stronę.
- Nie wątpię - parsknęła. - Mają nade mną przewagę tej kriffolonej Mocy.
- Racja - przyznał Jag. - Ach, ta wszechobecna Moc... Błędem byłoby jej nie doceniać.
Kąciki pełnych warg Daali wykrzywił ironiczny uśmiech.
- Jakbym to już gdzieś słyszała! - Kiedy Jagged był już blisko, rozplotła ręce i wyciągnęła dłoń na powitanie. - Dziękuję, że zgodziłeś się ze mną spotkać. Domyślam się, że słyszałeś o wydarzeniach na planecie Blaudu Sextus?
- Fakt, widziałem relację w HoloNecie - przytaknął Jag i zmusił się, żeby uścisnąć
wyciągniętą dłoń; w końcu jako przywódca Imperium nie mógł sobie pozwolić na przedkładanie osobistych sympatii nad służbowy obowiązek. - Jeśli jednak wezwałaś mnie właśnie w związku z tą sprawą, to niestety nie bardzo wiem, dlaczego problem Blaudu Sextusa miałby interesować Imperium...
- Czyżby? - Daala odwróciła się znów w stronę Świątyni Jedi. - Wydawało mi się, że to
oczywiste.
No tak, Jaina! Gdyby wypadało, Jag palnąłby się sam w głowę.
Zamiast tego podszedł do barierki i bez słowa oparł się na niej obok Daali, obrzucając wzrokiem srebrne wieże Świątyni Jedi. Widok wzbudzał w nim nieodparte uczucia - tęsknoty i żalu. Po wygnaniu z Dynastii Chissów jedynymi osobami, które mógł traktować jako coś w rodzaju rodziny, była Jaina Solo i jej rodzice. Wciąż miał problemy z odnoszeniem się do nich inaczej. Nie potrafił pogodzić się z faktem, że usprawiedliwiając się obowiązkami i wyrzutami sumienia, Jaina zerwała ich zaręczyny. Próba wymazania całej rodziny Solo z pamięci sprawiała, że czuł się smutny, samotny i bezgranicznie zagubiony.
Po chwili milczenia powiedział:
- Powinnaś chyba pomyśleć o zmianie na stanowisku swojego oficera wywiadu. Jedi Solo i ja niewiele już mamy ze sobą wspólnego. - Odwrócił się w jej stronę i spojrzał jej w oczy. - Nie utrzymujemy kontaktów od próby zabójstwa w Pangalactusie.
Daala nie odwróciła wzroku. Atak w sławnej restauracji miał miejsce już kilka tygodni
temu, a jednak imperialny wywiad nie zdołał ustalić, kto za nim stał. Zdaniem Jaga znaczyło to tyle,
że zaplanowali go wytrawni i doświadczeni gracze, co automatycznie plasowało Daalę na szczycie listy podejrzanych.
Przez długą chwilę wytrzymywał jej wzrok, aż przywódczyni Sojuszu wreszcie spuściła
oczy.
- Chyba nie sądzisz, że maczałam w tym palce? - spytała cicho.
- Nie, to była decyzja Jainy - odparł Jag, celowo mylnie interpretując odpowiedź pani
admirał. - Nie mówiąc już o tym, że jeśli chodzi o sprawy sercowe, na pewno nie kierowałaby się twoimi radami.
Daala ledwie zauważalnie wykrzywiła usta.
- Rzeczywiście, wątpię - przyznała. - Jestem jednak pewna, że doskonale wiesz, o czym
mówię. O zamachu na twoje życie.
- A dlaczego sądzisz, że to ja byłem celem? - spytał Jag. Wiedział, że Daala jest zbyt sprytna, żeby się czymś zdradzić. Chciał jednak dać jej do zrozumienia, że nie wyklucza jej z grona podejrzanych. - Te ZYV-y strzelały raczej do Solo niż do mnie.
- Jesteś tego pewien? - Daala machnęła lekceważąco ręką. - Bo ja nie.
- Chcesz powiedzieć, że to nie ty je wysłałaś?
- Nie - warknęła Daala. - Chcę powiedzieć, że nie miałam z tym atakiem nic wspólnego,
niezależnie od tego, w kogo był wymierzony.
- W takim razie bardzo mnie ciekawi, kto za nim stał.
- Mnie także. - Pani admirał odwróciła się od barierki i wskazała stojący w pobliżu stolik, zastawiony słodyczami i kafem. - Wynn sądzi, że to część spisku, mającego na celu podkopanie wiarygodności mojego rządu i przedstawienie mnie w oczach obywateli galaktyki jako potwora.
- Twierdzisz więc, że próba zabójstwa w Pangalactusie była pośrednio wymierzona w
ciebie? - Jag podszedł do stolika i odsunął dla Daali krzesło. - To nieco... egoistyczna teoria, nawet jak na ciebie.
- Chciałabym, żebyś miał rację, Fel - stwierdziła przywódczyni Sojuszu z krzywym
uśmiechem. - Ostatnio doszły mnie jednak słuchy o pewnym projekcie ustawy poparcia dla Jedi, rozprowadzanym przez senatora Wuula. Niestety, muszę przyznać, że zaczynam dostrzegać w tym wszystkim pewną logikę.
- W takim razie proponuję, żebyś przestała się jej doszukiwać - westchnął ze znużeniem Jag.
Obszedł stół, odsunął sobie drugie krzesło i także usiadł. - Sama dajesz im do ręki argumenty przeciwko sobie, więc czego się spodziewasz?
W oczach Daali pojawił się gniewny błysk.
- Jeśli pijesz do incydentu na Blaudu Sextusie...
- I na innych planetach - dopowiedział Jag.
- I na innych planetach - powtórzyła - to staram się tylko zaprowadzić porządek.
Jagged sięgnął po serwetkę i rozłożył ją sobie na kolanach.
- Miło z twojej strony, że nie próbujesz mi wmówić, że Mandalorianie nie działali z twojego polecenia. Doceniam to.
- Jestem pewna, że należysz do niewielkiego grona osób, które potrafią dochować sekretu. -
Daala spojrzała na niego znacząco. - Ale przejdźmy do interesów. Potrzebuję twojej pomocy.
- W dławieniu buntów niewolników? - Myśli Jaga gnały z prędkością światła. Daala musiała wiedzieć, że nigdy by się na coś podobnego nie zgodził... chyba że miała w zanadrzu coś, na czym mu bardzo zależało, albo że zamierzała go zaszantażować. - Przykro mi, ale Imperium me ma w zwyczaju angażować się w podobne historie.
Rysy twarzy Daali stwardniały.
- To coś więcej niż zwykły bunt niewolników. Wkrótce rubieże galaktyki pogrążą się w
chaosie i przemocy. A Sojusz sam nie zdoła temu zapobiec.
- Więc może powinnaś się zastanowić nad wysłaniem tam floty, którą trzymasz na orbicie? -
podsunął usłużnie Jag.
- I pozwolić Jedi hulać samopas? - Pani admirał opuściła pięść na stół z takim impetem, że spodek i filiżanka Jaga podskoczyły. - Przecież właśnie o to im chodzi! Do tego zmierzają! To
dlatego zaczęli tę idiotyczną kampanię wolności!
Jagged podniósł wysoko brwi i otworzył szerzej oczy.