d) z czymś być w stosunach, cze-goś dotyczyć; e) zajmować sięczymś, wziąć się do czego; f) (wmowie) potrącić, poruszyć, wspo-mnieć, wzmiankować...

Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.

at-tolló, 3. a) podnosić w górę,
wznosić (budynek), zakładać, za-
prowadzać (alqd ad albo in alqd);
przen. wywyższać, wyróżniać; b)
se i pass. wznosić się, dźwigać,
wyrastać.
at-tondeo, ndi, nsum 2. obcinać; a)
ogryzać; b) uszczuplać.
at-tónitiis 3 piorunem rażony; a)
ogłuszony, odurzony, zmieszany,
przerażony, nieprzytomny; b) za-
chwycony, natchniony.
at-tónó. iii, itiini l. razić piorunem;
a) ogłuszyć, odurzyć; b) natchnąć.
at-torqueo, - - 2. kręcić, wywijać.
at-tractó l. = attrecto.
at-trahó, traxi, tractum 3. przycią-
gać, ciągnąć do siebie (alqd ad se);
a) natężyć, napiąć; b) przy wlec; c)
sprowadzić; d) zwabić.
attrectatus, fis m dotykanie.
at-trecto l. dotykać, macać; a) brać
do ręki; b) po coś sięgać, do czegoś
dążyć; c) czymś się zajmować.
at-tribuo, iii, utum 3. przydzielić,
wyznaczyć; a) użyczyć, przyznać;
b) (pieniądze) przekazać, kazać
wypłacić; c) (jako właściwość, za-
sługę, winę) przypisywać, uważać
za...; d) przydać; e) (słowa) w usta
wkładać.
at-tributio, onis / a) przekazanie
pieniędzy; b) właściwość, (gramol.)
przydawka, (u retorów) okoliczność
uboczna.
at-tritus 3 zob. attero.
au int. ach! ach idź!
au-ceps, cupis m ptasznik; syllaba-
rum: (o adwokacie, który chwyta
się brzmienia litery prawa, a nie
ducha ustawy) krętacz.
auctio, onis / a) powiększenie; a)
licytacja; b) przedmiot licytacji.
auctionarius 3 należący do sprzeda-
ży przy licytacji, licytacyjny.
auctionór l. wystawić na licytację,
sprzedawać przez licytację.
auctito l. pomnażać, silnie powię-
kszać.
auctór, óris m poręczyciel; a) (o
pisarzach) źródło, w ogóle: pisarz,
autor; b) doradca, sprawca, inicjator
(alcis rei i ad alqd faciendum).
auctór alicui sum alcis rei dora-
dzam coś komuś, z ut, ne. auctore
alqo (abl. abs.) pod czyimś kierow-
nictwem, za poradą, za sprawą,
inicjatywą czyjąś; c) założyciel,
twórca, wynalazca (alcis rei); przo-
dek; d) (prawnie i politycznie);
auctór legis wnioskodawca, patres
auctores fiunt senat zatwierdza
uchwałę ludu; e) świadek; poręczy-
ciel; a) co do ważności; p) co do
własności; y) co do zastępstwa;
zastępca; aa) wzór, przykład, nau-
czyciel, powaga (alcis rei w czymś
lub na coś); jiff) mówca, zwłaszcza
kurator (zastępca kobiety wobec
prawa).
auctóranientiim, i n zobowiązanie;
zapłata, żołd, cena.
- 51 - aufero
auctoritas, atis/1. poręczenie, porę-
ka, uwierzytelnienie; a) wiarygod-
ność, ważność; b) (prawnie) pra-
wna własność, prawo własności,
posiadanie; c) pełnomocnictwo,
upoważnienie; d) dokument. 2. a)
wzór, przykład; b) postawa pełna
godności, stanowczość, nieustraszo-
ność, godność, poczucie godności;
c) powaga, znaczenie, wpływ,
wpływowa osobistość, ważna oso-
ba. 3. a) rada, namowa, pobudka; b)
wola, uchwała, orzeczenie, polece-
nie. senatus auctoritas: a) wola
senatu; /?) opinia; uchwała senatu.
auctoro l. zobowiązać, najmować.
auctumnus, i m zob. autumnus.
auctus, fis m powiększenie, wzrost,
przyrost; a) nabrzmienie, wezbra-
nie; b) powodzenie.
auctus 3 powiększony, wzniesiony.
aucupium, i n łowienie ptaków, go-
nienie za czymś, ubieganie się o co.
yerborum chwytanie za słówka
(adwokackie wykręty prawne) zob.
auceps.
auciipór l. polować na co (alqd),
czatować na coś.
audacia. ae / śmiałość: a) odwaga;
b) zuchwalstwo, bezczelność; czyn
zuchwały.
audax, acis (adv. audac(T)ter) śmia-
ły: a) odważny, bez trwogi; b)
zuchwały.
audens, entis śmiały, odważny, zu-
chwały.
audentia, ae / śmiałość, odwaga.
audeo, ausus sum 2. a) mieć ochotę,
być skłonnym, chcieć (z in/); b)
ważyć się, ośmielać się (alqd lub
z inf.).
audiens. enfis m słuchający, słuchacz.
audientia, ae/uwaga, posłuch; au-
dientiam facere alicui udzielić po-
słuchania.
audio 4. słuchać: l. abs. a) mieć
słuch, audiendi sensus zmysł słu-
chu; b) przysłuchiwać się, uważać.
2. trans, słyszeć, dowiadywać się
(alqd lub alqm; ab, ex, de alqo, od
kogoś = z ust czyich; de aląa re;
z part. i acc. c. inf.). subst.
auditum, i n pogłoska, wieść.
audito na wiadomość; a) przysłu-
chiwać się; (o uczniach) słuchać
wykładu, uczyć się; b) (o sędziach)
przesłuchiwać (alqm np. testes); c)
wysłuchać (alqm i alqd); d) po-
twierdzać, pozwalać, zgadzać się
(z acc.. audio na to godzę się; non
WÄ…tki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Jak ciÄ™ zĹ‚apiÄ…, to znaczy, ĹĽe oszukiwaĹ‚eĹ›. Jak nie, to znaczy, ĹĽe posĹ‚uĹĽyĹ‚eĹ› siÄ™ odpowiedniÄ… taktykÄ….