Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.
.. na próżno, chociaż ruszał zadem.
Choć sapał, choć się pocił, chuj się nie zagłębiał Zdumiało to młodzieńca, ze po prostu zdębiał. Jebiąc dotychczas kurwy z francuskiej stolicy, Lub nadobne szlachcianki z całej okolicy, Nie miał dotychczas sprawy z prawdziwą dziewicą, Z ciasną, nie wyrobioną i zamkniętą piczą Co nie zaznała jeszcze kutasa żadnego Więc gdzieżby się tam zmieścił taki chuj jak jego. Bo nie było na ówczas pośród wszystkich ludzi , Ni w Polsce, ni na Litwie ni na świętej Żmudzi, Ani wśród drobnej szlachty, ni wielkich dziedziców, Ani tez wśród Horeszków, ani wśród Sopliców, Ani wśród Radziwiłłów - książąt przepotężnych, Ani tez wśród Dobrzyńskich, znakomitych mężnych, Ni wśród Bartków i Maćków - braci doborowej, Ni wśród całej rozlicznej szlachty zaściankowej, Nikt tak wielkiego chuja wówczas nie posiadał. Dumny był zeń Tadeusz i dzielnie nim władał, A do dumy takowej miał słuszne powody, Bo na chuju mógł podnieść pełne wiadro wody. Chuj Tadeusza mierzył jedenaście cali, Gruby jak ręka w kiści, twardy jak ze stali, Zahartowany w trudzie, co rzadko się kładzie, Zdobny w jaja wielkie jak dwa jabłka w sadzie. Jeden tylko Gerwazy za czasów młodości... Słynął ponoć z kutasa podobnej wielkości. I dziś jeszcze żartując szlachta pytla, Co ma większe Gerwazy scyzoryk czy jaja. Otóż te pytę chciał Tadeusz Zosi Na siłę wepchnąć, śmiechem się zanosi Zosieńka, tak się bawi, śmieje do rozpuku I jak dziecina woła: "a kuku, a kuku". Nagle schwyciwszy zręcznie kutasa do ręki Zanuciła przekornie słowa tej piosenki: "Do dziury myszko, do dziury, Bo cię tam złapie kot bury, A jak cię złapie w pazurki, To cię obedrze ze skórki". "Myszka?" - krzyknął Tadeusz - "cóż to za myśl dzika Nazwać sobie ot myszka, tego oto żbika. Ja ci myszkę pokażę, zaraz pożałujesz, Tak mówiąc, powstał z łóżka i wyszedł z pokoju Do przedsionka, gdzie stała pełna beczka łoju, Pełną ręką zaczerpnął, natłuścił kutasa, Żeby błyszczał jak wielka czerwona kiełbasa. Do pokoju powrócił, zaraz legł na łoże, Pomacał dziurkę ręką, palcami poszerzył, Przytknął równo kutasa, popchnął i uderzył, Rozwarły się podwoje, coś tam z cicha trzasło I wjechał chuj w pizdę jak nóż wjeżdża w masło. Zabolało Zosieńkę, aż się popłakała Rączęta załamując gwałtownie krzyczała: "Wyjm, pan, wyjm natychmiast, to okropnie boli!" Tadeusz jej nie słuchał, jebie, rżnie, pierdoli, Ręce pod pupkę włożył i mocno je złączył, Dymał, rąbał, chędożył, aż wreszcie zakończył, Pięciokrotnie mistrzowsko zabawę powtórzył Piec razy tez się spuścił, aż się w końcu znużył. Żonę na bok odrzucił jako sprzęt zużyty, Lecz kutas jeszcze sterczał, wielki, chociaż syty. Wnet tez świtać poczęło, Tadeusz zmęczony Jak na męża przystało, legł dupą do żony. Kołdrę na grzbiet nacisnął, w jaja się podrapał, Twarz do ściany odwrócił i mocno zachrapał. Ale Zosieńka nie śpi, leży na posłaniu, Oczęta ma otwarte, nie myśli o spaniu. Przedtem dziewicą będąc, tak bardzo się bała, Lecz teraz gdy przywykła to by jeszcze chciała, Chce obudzić małżonka, lecz Tadeusz chrapie, Tuli się więc do niego, za kutasa łapie, Do góry go uniosła, palcami ujęła, Obudził się Tadeusz i z uśmiechem prawi: "Spójrzcie no na tę plotkę, jak ja kutas bawi" Mówił kapitan Rykow: "toć powiadam pięknie, Baby chujem nie straszcie, bo się nie przelęknie U największych rycerzy chuj się boi". Ale twoja Zosieńko, bez twojej urazy Zrozum, żem tej nocy spuścił już sześć razy, Trzeba chuja oszczędzać, pozwól mu odsapnąć, Mogę ci jeśli pragniesz znów minetę chlapnąć. Lecz lepiej daj mu spocząć, później znów kochanie Weź go trochę do buzi, a na pewno stanie. I wtedy ci pokaże figle rozmaite, W Paryżu wyprawiano sztuki wyśmienite: Przed lustrem, na siedząco, albo na stojaka, Lub też konno na chuju, na boku, na raka, Można tez między cycki, lub tez na podnietę, Nie wadzi się wykonać podwójną minetę, Jeśli wiesz co to znaczy... lecz Zosiu kochana Zaraz się pobawimy, zaczekaj do rana, Bo miękki kutas nie daleko zajdzie. Tak mówił, a Zosieńka oczęta zamknęła, I tuląc się do niego powoli zasnęła. I śniła o niezmiernych rozkoszach zamęścia Których zazna w latach małżeńskiego szczęścia. KONIEC KSIĄŻKI Książka pobrana ze strony http://www.ksiazki4u.prv.pl lub http://www.ksiazki.cvx.pl
|
Wątki
|
W trosce o komfort korzystania z naszego serwisu chcemy dostarczaÄ Ci coraz lepsze usĹugi. By mĂłc to robiÄ prosimy, abyĹ wyraziĹ zgodÄ na dopasowanie treĹci marketingowych do Twoich zachowaĹ w serwisie. Zgoda ta pozwoli nam czÄĹciowo finansowaÄ rozwĂłj Ĺwiadczonych usĹug.
PamiÄtaj, Ĺźe dbamy o TwojÄ prywatnoĹÄ. Nie zwiÄkszamy zakresu naszych uprawnieĹ bez Twojej zgody. Zadbamy rĂłwnieĹź o bezpieczeĹstwo Twoich danych. WyraĹźonÄ zgodÄ moĹźesz cofnÄ Ä w kaĹźdej chwili.