Ale tu spotkało ich wielkie nieszczęście z przyczyny, o której opowiem...

Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.

9. Syryjczycy i Grecy w Seleucji mieli z sobą ustawiczne zatargi
i waśnie, przy czym Grecy brali górę. Gdy zaś napłynęli tu i zamieszkali żydowscy przybysze i doszło do zatargu, zwyciężali Syryjczycy, ponieważ stali za nimi Żydzi, mężowie nieustraszeni i skorzy do walki. Toteż Grekom źle się wiodło w tym sporze i nie widzieli innego sposobu do odzyskania swojej dawnej przewagi, jak dążyć do poróżnienia Żydów
z Syryjczykami. Przeto niektórzy z nich zwrócili się do Syryjczyków, z którymi już przedtem utrzymywali bliższe stosunki, z propozycją zawarcia pokoju i ustanowienia przyjaźni. Ponieważ chętnie na to przystali, więc odbyły się rozmowy między obu stronami (najznakomitsi z obu stron pertraktowali o zawarcie zgody) i niebawem doszło do pojednania. Obie strony uznały, że najlepszym dowodem wzajemnej przyjaźni będzie wy-
ładowanie swojej nienawiści na Żydach. Napadli więc na nich znienacka i zabili ponad pięćdziesiąt tysięcy ludzi. Zginęli wszyscy prócz niewielkiej liczby tych, którym litościwi przyjaciele lub sąsiedzi umożliwili ucieczkę.
Schronili się do Ktezyfonu, miasta greckiego leżącego w pobliżu Seleucji, gdzie król zwykł był corocznie spędzać zimę i gdzie wskutek tego znajdowała się większość jego magazynów. Tu więc spodziewali się mieć bezpieczną siedzibę, ponieważ obywatele Seleucji okazywali szacunek dla króla. Cała żydowska ludność okoliczna żyła w strachu przed Babiloń-
czykami i Seleuczykami, ponieważ Syryjczycy zamieszkali w tych terenach zmówili się z ostatnimi, aby dokonywać na nią napaści. Toteż
większość musiała schronić się do Neerdy /Naardy/ i Nisibis /Antiochii Epimygdonii/ i za murami tych miast czuła się bezpiecznie, tym bardziej że mieszkała tam znaczna liczba bitnych mężów. Takie były losy Żydów zamieszkałych w Babilonii.
KSIĘGA DZIEWIĘTNASTA
Treść
Rozdział I. 1. Srogie rządy Gajusza — ucisk Żydów, patrycjuszów i senatorów rzymskich — żądanie czci boskiej — ograbianie świątyń grec-
kich. 2. Niewolnicy otrzymują prawo oskarżania swych panów —
powstają sprzysiężenia na jego życie. 3. Trzy grupy spiskowców pod
wodzą Regulusa, Minucjanusa /Winicjanusa/ i Cherei — ich pobudki.
4. Igrzyska w Rzymie — lud zanosi prośby do Cezara — Gajusz
karze śmiercią proszących. 5. Cherea przedmiotem szyderstw Gajusza
— otrzymuje rozkaz wymuszenia torturami zeznań od Kwintylii —
jej stałość wzrusza samego Gajusza. 6. Niepokój Cherei — jego zwie-
rzenie przed Klemensem i Papiniuszem. 7. Klemens radzi mu utrzy-
mywać swe plany w tajemnicy — Kasjusz Cherea udaje się do try-
buna Sabinusa, by podzielić się z nim swymi planami co do Cezara.
8. Sabinus popiera jego zamierzenia i obaj udają się do Minucjanusa
/Winicjanusa/, który nienawidzi Gajusza. 9. Cherea wzywa Mi-
nucjanusa /Winicjanusa/ do udziału w spisku na życie Gajusza. 10. Minucjanus /Winicjanus/ dodaje odwagi Cherei — tajemniczy głos
z tłumu zachęca go do czynu — rosną szeregi spiskowców, do których
dołącza się Kallistus, wyzwoleniec Gajusza — rzekome ocalenie Klau-
diusza przez Kallistusa. 11. Niecierpliwość Cherei z powodu ociągania się wspólników sprzysiężenia — odłożenie wykonania planu do czasu,
gdy będą się odbywać igrzyska na cześć Cezara. 12. Pierwszy dzień
igrzysk upływa daremnie — w trzecim dniu zniecierpliwiony Cherea
przemawia do sprzysiężonych i wyrzuca im opieszałość. 13. Przebieg
wypadków w dniu dokonania zabójstwa: Gajusz składa ofiarę —
złowróżbne obryzganie Asprenasa krwią zwierzęcia — Gajusz i sprzy-
siężeni w teatrze — pantomima o ukrzyżowaniu herszta rozbójników
To samobójstwie Kinyrasa i Myrry — Gajusz zamierza udać się na
posiłek i do kąpieli. 14. Gajusz wychodzi z teatru i kieruje się w boczną uliczkę w dziedzińcu pałacu — Cherea zadaje mu pierwszy cios —
ciosy innych spiskowców — Cherea właściwym zabójcą Gajusza.
15. Spiskowcy uchodzą z miejsca zbrodni i chronią się w domu Ger-
manika — żołnierze germańscy dowiadują się o śmierci Gajusza
i mszcząc ją mordują Asprenesa, Norbanusa i Antejusza. 16. Wiado-
mość o śmierci dociera do teatru — reakcje widzów — różne po-głoski — obawa opuszczenia teatru. 17. Germanie otaczają miejsce
widowisk — przestrach zgromadzonych i błagania pod adresem Ger-
manów. 18. Aruncjusz udając żal, ogłasza śmierć Cezara — trybuni

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.