Wulkan opisał mi dokładnie górę Etnę...

Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.

Jest to — jak mi rzekł — tylko kopczyk wyrzuconych z jego kuźni popiołów, i opowiadał mi, że często musi karać swoich ludzi. Wtedy ciska w nich rozżarzonymi do czerwoności węglami, a oni je z wielką zręcznością odbijają, smyrgając nimi na świat, aby nie trafiły znowu do jego rąk.
— Te nasze swary trwają całymi miesiącami — ciągnął Wulkan dalej — a na świecie objawiają się tym, co wy, śmiertelnicy, wybuchami wulkanu zwiecie. W górze zwanej Wezuwiusz mam też jeden z moich warsztatów, do którego prowadzi droga biegnąca na jakieś trzysta pięćdziesiąt mil pod powierzchnią morza. I tu również niezgoda wśród moich ludzi jest powodem wybuchów.
Choć wielce mnie zachwycały te pouczenia boga — bardziej jeszcze towarzystwo jego małżonki. Może bym też nigdy tego podziemnego pałacu nie opuścił, gdyby nie paru mącicieli, radych cudzej biedzie plotkarzy, którzy sprawili, że robak podejrzliwości począł kąsać Wulkana i ogień zazdrości rozgorzał w jego dobrotliwym sercu.
Któregoś ranka, nie dając mi nic poznać po sobie, właśnie gdym się złożyć uszanowanie bogini wybierał, pochwycił mnie Wulkan, uniósł do komnaty, której do tej pory nigdym nie oglądał, i — trzymając nad czymś, co mi się zdało głęboką studnią — rzekł:
— Niewdzięczny śmiertelniku, wracaj na ziemię,
z którejś tu przybył!
Po czym, nie zostawiając mi ani chwili czasu na tłumaczenie, cisnął mnie w głąb przepaści.
Spadałem i spadałem wciąż, z coraz to większą szybkością, aż wielki lęk duszny sprawił, żem stracił przytomność. Nagle — ocknąłem się z omdlenia. Znalazłem się bowiem w olbrzymim morzu, przez które przeświecały promienie słońca. Od młodości był ze mnie dobry pływak i umiałem wyczyniać w wodzie przeróżne sztuki. Od razu więc poczułem się jak w domu, zwłaszcza gdym wspomniał straszliwą opresję, z której tylko co się wybawiłem. W porównaniu z nią obecne położenie wydało mi się istnym rajem.
Obejrzałem się na wszystkie strony, alem nic dokoła prócz wody nie widział. Niemile też odczuwałem zmianę powietrza, tak tutaj innego niż w kuźni Wulkana. Spostrzegłem wreszcie w pewnym oddaleniu coś, co mi się wydało skałą płynącą ku mnie. Była to jednak jedna z pływających gór lodowych. Po długich poszukiwaniach znalazłem w końcu miejsce, którędym się na nią wydostał i na szczyt wdrapał.
Zawiodłem się jednak srodze, i stąd bowiem nie wypatrzyłem żadnego lądu. Był już prawie wieczór, gdym nareszcie ujrzał jakiś płynący ku mnie okręt. Gdy już był dość blisko — krzyknąłem. Odpowiedziano mi po holendersku. Skoczyłem do wody i podpłynąłem do okrętu, skąd mnie na pokład wciągnięto. Zapytałem, gdzie się znajduję, i usłyszałem, odpowiedź:
— Na Morzu Południowym.
To objaśnienie rozwiązało mi całą zagadkę. Byłem teraz pewny, żem z góry Etny przez środek ziemi na Morze Południowe wyleciał. Zawsze to krócej niż jechać naokoło świata. Nikt jeszcze tej drogi nie próbował. Gdyby mi się zdarzyło raz jeszcze ją przebyć, poczynię dokładniejsze spostrzeżenia.
Poprosiłem, by mi dano coś na pokrzepienie, po czym poszedłem spać. Ale prostacki to naród, ci Holendrzy! Opowiedziałem holenderskim oficerom moje przygody tak po prostu i dokładnie, jak i warn, panowie, a niektórzy z nich, kapitan zwłaszcza, sądząc z ich min, zdawali się wątpić w moją prawdo-
mówność. Że mnie jednak po przyjacielsku aa okręt zabrali i żem chcąc nie chcąc z ich grzeczności korzystał, musiałem obrazę schować do kieszeni.
Zapytałem więc, dokąd płyną, na co odpowiedzieli, że wybrali się w podróż po nowe odkrycia i że — jeśli moja opowieść jest prawdziwa — to zamiar ich w pełni się udał. Byliśmy właśnie na szlaku, którym płynął kapitan Cook, i następnego ranka zawinęliśmy do Botany-Bay, gdzie — prawdziwie! — rząd angielski nie powinien wysyłać za karę łotrzyków, lecz mężów pełnych zasług, aby ich nagrodzić. Natura bowiem nad podziw hojnie rozsypała tu swe najpiękniejsze dary.

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.