U Bloomfielda przykład wydarzenia mownego jest następujący (1935; 23 i i n...

Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.
): Jaś i Kasia idą drogą; Kasia widzi na drzewie jabłko, a ponieważ jest głodna, prosi Jasia, żeby je dla niej zerwał; Jaś wchodzi na drzewo i podaje jej jabłko, a ona je zjada. W tej sytuacji głód Kasi i zobaczenie przez nią jabłka stanowi bodziec (B). Zamiast wykazać bardziej bezpośrednią reakcję (R), polegającą na osobistym wspięciu się na drzewo i zerwaniu jabłka, Kasia wykazuje reakcję zastępczą (r) w postaci określonej wypowiedzi ;
8 Porzucając mentalizm Wundta na rzecz behawioryzmu Weissa, Blomfield sądzi, że językoznawstwo może i powinno pozostawać neutralne wobec sporów psychologicznych (por. Bloomfiełd 1926, 153) (...). Terminu mentalizm używamy tu, podobnie jak twórcy behawioryzmu. na oznaczenie wszelkiej teorii filozoficznej, w myśl której między umysłem a materią zachodzi zasadnicza różnica.
127
ta zaś działa jako bodziec zastępczy (b) na Jasia, każąc mu zareagować {R) tak, jak gdyby sam był głodny i zobaczył jabłko. Całą sytuację Bloomfield symbolizuje następująco :
B --> r...b -> R
Różnica między małymi a dużymi literami odzwierciedla rozróżnienie, między bodźcem (lub reakcją) bezpośrednim a zastępczym. Znaczeniem wypowiedzi (r...s) jest "sytuacja, w jakiej mówiący ją wypowiada, i bodziec; jaki ona wywołuje u słuchacza" (B -ł R; 1935, 26).' W dalszej części tej samej książki Bloomfield jako o znaczeniu wypowiedzi mówi o bodźcowe części kompleksu B - R (str. 139), by wreszcie utożsamić znaczenie z. powtarzającymi się cechami sytuacji, w której używane są formy (str. 158; por. również Bloomfield 1943). Należy podkreślić, że w Bloomfieldowskiej analizie znaczenia jednym z niejasnych punktów jest stosunek między znaczeniem wypowiedzi a znaczeniem Leksemów. Zastępcza reakcja Kasi (r) nie jest leksemem, lecz wypowiedzią, która może stanowić albo pojedynczą formę wyrazową (zwaną gdzie indziej przez Bloomfielda minimalną formą swobodną), albo ciąg form wyrazowych, i na którą w obu wypadkach nakłada się odpowiednie cieniowanie prozodyczne i paralingwistyczne
{por. 3.1). ,
Zdaniem Bloomfielda analiza znaczenia jest "słabym punktem badań nad językiem" i pozostanie nim z konieczności dopóty, "dopóki wiedza' ludzka nie postąpi bardzo daleko poza swój obecny stan" (1935, 140).:' Jest tak dlatego, że dotychczas uważano, iż ścisły opis znaczenia wyrazów' wymagałby wyczerpującego, naukowego opisu obiektów, stanów i sytuacji, `. których te wyrazy są namiastkami. Dla niewielkiej liczby wyrazów stosunkowo ścisły naukowy opis jest już możliwy. Głód Kasi można opisać przez powołanie się na skurcz jej mięśni i wydzielanie soków w jej żołądku;' zobaczenie przez nią jabłka można zanalizować na fale świetlne odbijane przez jabłko i dochodzące do jej oka; samo zaś jabłko można poddać kla·.
' Teoria znaczenia Bloomfielda jest więc teorią przyczynową, podobnie jak teoria ; Ogdena i Richarda (por. 4.1). Podobnie też, jak ona, jest teorią kontekstową, ponieważ ` uzależnia znaczenie wypowiedzi od kontekstu, w którym zostaje ona wygłoszona. W sprawie przyczynowych teorii znaczenia w ogóle por. Black (1968), rozdz. 7. Nie wszystkie konstektowe teorie znaczenia są oparte na zasadach behawioryzmu. W szczególności ' trzeba podkreślić, że Firth, który przyjął zdeklarowanie- kontekstową teorię znaczenia'' {14, 4), nie był behawiorystą, a Ogden i Richards byli behawiorystami tylko w do swobodnym znaczeniu tego terminu.
syfikacji botanicznej (sprowadzalnej w ostateczności niewątpliwie do opisu czysto fizykalnego). W odniesieniu jednak do znaczenia przeważającej większości wyrazów takiej naukowej analizy dokonać niepodobna. Miłość i nienawiść nie dadzą się tak łatwo ująć w terminy fizyczne, jak głód. Jeszcze trudniej jest scharakteryzować w ten sposób znaczenie takich wyrazów, jak dobry albo piękny.
Pozytywizm czyli fizykalizm Bloomfielda należy odróżnić od jego behawioryzmu. Można je też omawiać oddzielnie, chociażby dla ułatwienia wykładu i rozważań. Wielu filozofów głosiło teorie znaczenia oparte na pozytywizmie, nie będąc behawiorystami. Z drugiej zaś strony można definiować znaczenie za pomocą bodźcowo-reakcyjnego modelu zachowania, niekoniecznie wyznając pogląd, że jedynym naukowym opisem bodźców jest analiza sprowadzająca je do teoretycznych konstruktów nauk fizycznych. Na razie zatem omówienie tezy fizykalistycznej odłożymy na później.
WÄ…tki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Jak ciÄ™ zĹ‚apiÄ…, to znaczy, ĹĽe oszukiwaĹ‚eĹ›. Jak nie, to znaczy, ĹĽe posĹ‚uĹĽyĹ‚eĹ› siÄ™ odpowiedniÄ… taktykÄ….