ogólności formantu, który ma zazwyczaj ogólne znaczenie 'cos'1, podczas gdy znaczenie realneinformuje o jakimś konkretnym przedmiocie, np...

Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.
pustak, strukturalnie:'"coś pustego', realnie
""pusta cegła'. Inny typ, również częsty, powstaje wskutek skrótowości informacji przekazanej
przez budowę derywatu, np. temat wskazuje na jakiś przedmiot charakteryzujący desygnat
derywatu, ale nie nazwana jest relacja między oboma przedmiotami: desygnatem derywatu i
desygnatem podstawy: rybak'ten, kto /łowi/ ryby', drewniak 'to, co /jest zrobione/ z drewna'
itp. Bywa wreszcie tak, że derywat nawiązuje do jednego ze znaczeń podstawy, np. pijak odpić
w znaczeniu 'pić wódkę*, pisarz od pisać w znaczeniu 'pisać utwory literackie'.
W omówionych wypadkach znaczenie strukturalne przekazuje część informacji należących
do znaczenia realnego, a więc w pewien sposób jest ono ważne dla funkcji komunikatywnej
języka. Im mniejsza część znaczenia realnego komunikowana jest przez formę, tym formacja
jest bardziej nieregularna semantycznie i budowa jej przestaje być ważna przy porozumiewaniu
się. W takich wyrazach, jak: szarak, głuszec, znaczenie strukturalne informuje o cechach akcy-
dentalnych przedmiotu, które w ogóle nie wchodzą do znaczenia realnego. Wyrazy te stoją na
pograniczu derywatów i leksemów niepochodnych. Wypadki zupełnego rozejścia się znaczenia
strukturalnego i realnego należą już do wyrazów niepochodnych. l tak np. nazwy przyrodnicze
typu: m/łęk, maślak, to strukturalnie 'coś miłego', 'coś/co przypomina masło, maśli się', a
realnie oznaczają pewien gatunek rośliny, grzyba.
7. POJĘCIE WARTOŚCI KATEGORIALNEJ. KATEGORIA SŁOWOTWÓRCZA
l TYP SŁOWOTWÓRCZY
Derywaty tworzone formantami o tej samej funkcji mają pewien wspólny element znacze-
niowy zwany wartością kategorialną. Jest to znaczenie komunikowane przez formant oraz
kategorialne znaczenie tematu, powstałe przez uogólnienie znaczeń leksykalnych tematów.
Przyjrzyjmy się przykładom:
kierować - 'ten, kto kieruje'' .
piekarz - 'ten, kto piecze''
pływak - 'ten, kto pływa'
palacz - 'ten, kto pali'
myśliciel - 'ten, kto myśl f
Jeśli będziemy abstrahować od znaczeń leksykalnych tematów, ograniczając się do zna-
czenia czasownika lako części mowy, a więc do znaczenia czynności, otrzymamy wartość
kategorialną wspólną wszystkim wy razom:*'ten, kto wykonuje jakąś czynność'.
Podobnie w znaczeniach strukturalnych derywatów takich, jak:
zielonka - 'coś zielonego''
pustak - 'coś pustego7
żółtko - 'coś żółtego'
możemy abstrahować od leksykalnych znaczeń przymiotników, a ograniczyć się do ogól-
nego znaczenia cechy, i wówczas otrzymamy wartość kategorialną ''coś jakiegoś', 'coś, co ma
jakąś cechę'.
Pojęcie wartości kategorialnej prowadzi nas wprost do podstawowego dla słowotwórstwa
pojęcia kategorii słowotwórczej. Kategorię słowotwórczą można zdefiniować jako klasę
24
wyrazów mających tę samą wartość kategorialną.l tak np. kategoria
wykonawców czynności to klasa wyrazów o wartości kategorialnej:"ktoś, kto wykonuje jakąś
czynność', kategoria nosicieli cech to klasa wyrazów o wartości kategorialnej 'coś, co ma jakąś
cechę'. -
Typ słowotwórczy jest pojęciem węższym niż kategoria. Jest to klasa wyrazów
mających tę samą wartość kategorialną i ten sam wykładnik formalny, a więc
np. nazwy wykonawców czynności z suf. -idei /myśliciel, oskarżyciel, donosiciel/; nazwy
wykonawców czynności z suf. -ca /nadawca, kłamca, obrońca/ itp.
Kategorie wraz z typami słowotwórczymi właściwe dla danego języka to system
słowotwórczy.
W dalszym ciągu postaramy się pokazać dla każdej części mowy zestaw kategorii słowo-
twórczych i jej wykładników formalnych /typów słowotwórczych/. W wielu wypadkach
będzie to opis bardzo powierzchowny, ponieważ brak dotąd dpkładnego przebadania całego
szeregu kategorii słowotwórczych polszczyzny. Także sam zestaw kategorii jest dyskusyjny i
stąd w rozdziale III, zanim przejdziemy do części szczegółowej - opisu słowotwórstwa po-
szczególnych części mowy - musimy przyjrzeć się najważniejszym teoriom słowotwórczym,
dającym teoretyczne podstawy oła opisu faktów szczegółowych.
8. POJĘCIE PRODUKTYWNEGO TYPU SŁOWOTWÓRCZEGO
Na zakończenie zestawu podstawowych pojęć słowotwórczych zasygnalizujemy jeszcze
problem produktywności typów słowotwórczych. Produktywny typ słowotwórczy to taki,
który służy jako wzorzec /model/ tworzenia nowych derywatów. Ogół typów
produktywnych to system słowotwórczy produktywny, którego funkcją jest pomnażanie słow-
nictwa. Oczywiście stanowi on tylko część ogólnego systemu słowotwórczego, który ujmuje-
wszelkie semantyczno-formalne relacje zachodzące między istniejącymi wyrazami.
Produktywności nie należy utożsamiać z częstością. Mogą być typy licznie poświad-
czone, ale nieproduktywne, i odwrotnie: typy nielicznie reprezentowane, a jednak produk-
tywne, tzn. takie, które w razie potrzeby utworzenia nazwy mogą służyć jako model. Przy-
kładem mogą tu być nazwy samic z suf. -/ca, typu: lwica, tygrysica, które nie są liczne, ale
stanowią typ produktywny, mogący w razie potrzeby, stanowić model utworzenia nowego
wyrazu /np. bocianical.
LITERATURA ZALECONA DO ROZDZIAŁU II
B. K reja, O tzw. derywacfi wstecznej odrzeczownikowej/29f.
B. Kreja, Poję cię derywacji wy'miernej l'30t'.
R. Laskowski i H. Wróbel, Użycie paradygmatu w funkcji formantu słowotwórczego /39/.
J. Puzynina, Jak ustalamy funkcje formantów? /50 a/.
J. Puzynina, O podzielności słowotwórczej wyrazów w języku polskim /52/.
H. Satkiewicz, Kryterium ilościowe jako wskaźnik produktywności formantów /58/.
H. Wróbel, Uwagi o wzajemnym oddziaływaniu na siebie pni i formantów słowotwórczych IT\1.
\ Jesi
und W
Rozwa
sposób
klasy 2
znanyr
I w mo\ Op
nową:
utożsa
L; ]ący'\
członi
człon'
; Str
klasy
wowa
a naz\
że jes
kolon
n u j E
N<
formę
/uogó
'S;
dwucz
III. PODSTAWOWE TEORIE SŁOWOTWÓRCZE
1. UWAGI OGÓLNE
W rozdziale tym chcemy scharakteryzować najważniejsze teorie słowotwórcze powstałe w
językoznawstwie polskim i słowiańskim, których znajomość jest konieczna do rozumienia
elementarnych problemów słowotwórstwa. Większość tych koncepcji wiąże się z ogólną
teorią nazywania, niektóre z nich dają podstawę do opisu szczegółowego materiału.
2. TEORIA DWUCZŁONOWOŚCI WYRAZÓW JANA ROZWADOWSKIEGO
WÄ…tki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Jak ciÄ™ zĹ‚apiÄ…, to znaczy, ĹĽe oszukiwaĹ‚eĹ›. Jak nie, to znaczy, ĹĽe posĹ‚uĹĽyĹ‚eĹ› siÄ™ odpowiedniÄ… taktykÄ….