do swoich dywizyj do rejonów koncentracji...

Jednostki te
e. Organizacja „przedmośda rumuńskiego“ .
wcielano do formowanych zgrupowań w tym rejonie.
Stały
Od dnia 15. IX. Naczelny Wódz jest w Kołomyi. Organizasię one z czasem podstawę walki, którą najdłużej toczono w cja obrony na linii rzek Dniestru i Stryja jest w toku. D-cą
polu w tych właśnie rejonach.
całości jest gen. Fabrycy, jego zastępcą gen. Paszkiewicz.
Gen. Dembiński dowodzi odcinkiem „S tryj“ , gen. Kamski odd. Działania skrzydła południowego.
cinkiem „Dniestr". Zaczynają napływać
pierwsze jednostki
Z Brześcia został wysłany do Lwowa przez Naczelnego
zadyrygowanych w płd.-wsch. kąt Polski oddziałów.
Część
Wodza
gen.
Sosnkowsld,
celem
skoordynowania
działań
35 dp. rez. zostaje wyładowana w rej. Brodów, skąd marszaskrzydła południowego. Ogólny zamiar ściągnięcia sił w rej.
mi pieszymi kieruje się na Dniestr. Brygada płk. dypl. Maczpłd.-wsch. Polski był mu zapewne znany. Przybywszy do Lwoka została skierowana do Stanisławowa, który ma osiągnąć
wa 10. IX. ( ? ) zastał następujący stan:
dnia 18. IX.
— za Sanem w lasach biÅ‚gorajskich znalazÅ‚a siÄ™ armia
Dnia 16. IX. dochodzą do Kołomyi wiadomości o sukcesach
„Kraków“ gen. Szyllinga; wyczerpana nieustannym odwrogen. Sosnkowskiego.
Gen. Szylling
otrzymał już rozkazy
tem, trwającym dzień i noc od Katowic i Bielska. Ścigana ona
przebijania się na płd.-wsch. Nacisk na północy zelżał. Jedbyła w dalszym ciągu przez gros sił armii gen. Lista i przez nostki pancerne znacznie zahamowały swój rozpęd. (Trudnojednostki południowego skrzydła gen. v. Reichenau; ści w zaopatrzeniu, zużycie sprzętu)., Organizacja obrony
— rozrzucone w rej. PrzemyÅ›la dywizje:
24 (szczÄ…tki),
„przedmościa“ może w najbliższych kilku dniach być zakoń11 (w dobrym stanie), oraz formująca się 38 między Przeczona.
myślem a Lwowem;
Tego dnia szef Wojskowej Misji Francuskiej
zawiadomił
— Lwów postawiony doraźnie w stan obrony przez gen.
szefa Sztab* N. W., że ofensywa francuska, która miaÅ‚a wy­
Fabrycego; d-ca obrony gen. Langner;
ruszyć 17. IX. ruszy dopiero 20. IX.
— w Karpatach jednostki dozorujÄ…ce przejść.
Dnia 17. IX. rano dochodzi wiadomość o przekroczeniu
W tym położeniu gen. Sosnkowski zaakceptował obronę
przez jednostki sowieckie na caÅ‚ej dÅ‚ugoÅ›ci wschodniej grani­
Lwowa, oraz zdecydowaÅ‚ siÄ™ stanąć osobiÅ›cie na czele zgrupocy paÅ„stwa. Zapada decyzja Naczelnego Wodza — po porowania trzech dywizyj piechoty, rozrzuconych w rej. PrzemyÅ›la.
zumieniu siÄ™ z rzÄ…dem i szefami misyj wojskowych francu­
Przeleciał samolotem do Przemyśla, po czym poszedł z dywi*
skiej i brytyjskiej — przekroczenia granicy wÄ™gierskiej i ruzjami na odsiecz Lwowa. Manewr swój wykonywaÅ‚, obchomuÅ„skiej,
celem przeniesienia wojny na teren Koalicji. We
dząc od północy Gródek Jagielloński przez lasy janowskie.
Francji ma być sformowana nowa Armia Polska.
Prawdopodobnie przyświecała mu myśl zbliżenia się do armii
W południe tego samego dnia sowiecka jednostka panc.-
Szyllinga, celem ułatwienia mu odwrotu na południe. W każmot. przechodzi Dniestr pod Uścieczkiem. Naczelny Wódz zodym razie ruch gen. Sosnkowskiego na Lwów nie szedł po staje odcięty od wojsk i zmuszony do przekroczenia granicy
myśli Naczelnego Wodza,
któremu zależało
na ściągnięciu
rumuńskiej.
W Kołomyi zostaje
ostatni
eszelon Kwatery
grupy gen. Sosnkowskiego na południowy-wschód na Stryj.
Głównej wraz z szefem Sztabu Naczelnego Wodza, który prze­
Bohaterskie działania gen., Sosnkowskiego,
pełne doraźnych