Bazylei

Miêdyynar. Kom. Syntetycznego W³ókna i Sztucznego Jedwabiu. Int Rayon and Synthetic Fihres Committee, za³. 1950. z siedzib;) w Pary¿u, ³¹czy stowarzyszenie krajowe zach. Europy i
Australii. Ameryki i Japonii: w ³¹cznoœci z FAO;
puhl.; Rayonne. Fihranne et Fihres Synthefial³es. S. HUMIN. B WYSZYÑSKA Pohka nn mipd^ynnr. rynku wló-klenmrzo-odzieiowym, Warszawa 1972; U WASSERMANN The Challenge of
Synthetics, Journcu of Worid Trade Law Ju-
ly/August 1972; Rocznik statystyki Miêdzynar. 1973, Warszawa 1973, s. 163 i 164.
• 3916
WMO, Œwiatowa Organizacja Meteorologiczna
(ang. Worid Meteorological Organization. WMO, franc. Organisation Meteorologique Mondiale, OMM, hiszp. Organi-zación Meteoro³ógica
Mundial, OMM, roœ. Wsiemirnaja mietieoro³o-giczeskaja organizacyja, WMO), jedna z g³. org. wyspecjal. ONZ, za³. przez XII Konferencjê
Dyrektorów Miêdzynar. Org. Meteorologicznej. IMO, 11 Xl 947 w Waszyngtonie jako sukce-sorka IMO zat. 1878.
Konwencja miêdzyrz¹d. ze statutem WMO wesz³a w ¿ycie 23 III 1950. Cele WMO okreœla art. II konwencji:
,,Organizacja ma nastêpuj¹ce cele:
a) u³atwiaæ wszechœwiatow¹ wspó³pracê w dziedzinie zak³adania sieci stacji dla dokonywania obserwacji meteorologicznych lub innych obserwacji geofizycznych zwi¹zanych z meteorologi¹ i
popieraæ zak³adanie i utrzymywanie oœrodków meteorologicznych, œwiadcz¹cych us³ugi w dziedzinie meteorologii; b) popieraæ zak³adanie i utrzymywanie dla szybkiej wymiany wiadomoœci
meteorologicznych; c) popieraæ dzia³alnoœæ w dziedzinie normalizacji obserwacji meteorologicznych i zapewniæ jednolitoœæ w og³aszaniu obserwacji j statystyki;
d) popieraæ zastosowanie meteorologii w lotnictwie, ¿egludze, rolnictwie i w innych dziedzinach dzia³alnoœci ludzkiej; c) popieraæ badania oraz szkolenie w dziedzinie meteorologii i wspó³dzia³aæ
w uzgadnianiu miêdzynar. aspektów tych badañ i szkolenia".
Organami g³. WMO s¹: Œwiatowy Kongres Meteorologiczny, Worid Meterology Congress; Kom. Wykonawczy oraz Sekretariat z Sekr. Gen.
Szeœæ regionalnych org. Afryki, Azji, Ameryki Pd., A-meryki Pn. i Œrodk., Europy i Pd. Pacyfiku jest stowarzyszonych z WMO. Siedziba:
Genewa. Publ.: WMO Bulletin oraz szereg studiów. Pañstwa cz³onkowskie przedstawia wspólna tablica
•> organizacji wyspecjalizowanych ONZ. Polska jest cz³. WMO od 16 V 1950.
Dz.U. 1951. póz. 85: Dz.U. 1962, póz. 236; H. OKULAHCZYK Œwiatowa Organizacja Meteorologiczna — WMO, Sprawy Miêdzynar. nr 12. 1963; Convenlion of the WMO. Basie Do-cuments.
Geneva 1963: La Vigitancia Meteorolñgica Mundial, ON U Geneva 1965; Zbiór statutów i regulaminów organizacji miêdzynarodowych t. 2, cz. 2 Organizacje wyspecjalizowane ONZ. PISM
1967, s. 978-1073; Yearbook of Int. Organiza-tions, 1973.
• 3917
WODA (ang. Water, franc. Eau, hiszp. Agua, roœ. Woda), przedmiot konwencji miêdzynar. i sta³ej zorganizowanej wspó³pracy miêdzynarodowej.
Org. zarej. w ONZ:
Centrum Micdzyamer. Rozwoju Wód i Ziemi. Interamerican Centre for Waler and Soil Devel»pments. Centro Interameri-cano de Desarrollo Integral de Aguas y Tierras fCIDIAT), za³. 1964. z
pomoc¹ finansow¹ Funduszu Specjalnego ONZ, jako org. wyspecjal. OPA; pod kierownictwem stanowego uniwersytetu Utah fUSA).
Federacja Eur Ochrony Wód, Eur. Federation for the Pro-teetion of Walers. za³. 1965, z siedzib¹ w Zurychu; ³¹czy rz¹dowe i nauk- instytucje Austrii, Finlandii. Francji, Hiszpanii. Holandii,
Liechtensteinii, Luksemburga, NRF, Norwegii, Szwajcarii, Szwecji i W³och. Miêdzynar. Grupa Badawcza Dystrybucji Wody w Dorzeczu Renu. Int. Study Group for Waterworks in the Rhine
Catch-ment Area. za³. 1970. z siedzib¹ w Monachium (NRF). Miêdzynar. S³ów. d/s Materia³ów Wodoszczelnych, Int. Wa-terproofing Assoc., Association int. de 1'etancheit, ¿al. 1968, z siedzib¹
w Brukseli.
991
Wody odsalanie 3923
Naukowy Kom. Badawczy Wody, Scientific, Committee on Water Research (COWAR), Comite scientifique pour les re-cherches sur 1'eau, ¿al. 1964, z siedzib¹ w Pary¿u. Stów. Miêdzynar.
Dystrybucji Wody. Int. Water Supp³y Assoc., za³. 1949. z siedziba w Londynie; ³¹czy krajowe towarzystwa 36 pañstw, m.in. Polski; posiada statut doradczy ECOSOC i WHO; publ. A¹ua.
Groundwater Legislation in Europê, FAO Rome 1964; Z. JA-NUSZKO Zagospodarowanie wodostanu Polski, Warszawa 1972;
Yearbook ot Int. Organizations, 1973.
• 3918
„WODA DLA POKOJU" (ang. „Water for Peace", franc. „Eau pour la Paix", hiszp. „Agua para la PaŸ", roœ. „Woda dla mira"), has³o ONZ
ratowania globu ziemskiego od braku wody, po-wstate 1967 w zwi¹zku z rosn¹cym w XX w. zapotrzebowaniem na wodê przez coraz wiêkszy i
odpowiednio wodoch³onny przemyœl i taki¿ przyrost ludnoœci œwiata. Woda staj¹c siê „kluczem do wszelkich zasobów œwiata", byta 1951 g³.
przedmiotem Konferencji NZ w sprawie korzystania i chronienia zasobów, UN Conference on Utiiization and Conservation of Resources, gdzie
zainicjowano Program ONZ globalnego zbadania problemów wody pitnej i wody na u¿ytek przemys³owy. W 1959 zosta³o stworzone Centrum
Miêdzynar. Rozwoju Zasobów Wody, Internatio-nal Center of Water Resources Development, z-siedzib¹ w N. Jorku. UNESCO na swej Sesji 0-
gólnej 1962 opracowa³o program Miêdzynar. Dekady Hydrologicznej. W maju-czerwcu 1967 w Waszyngtonie pod patronatem ONZ zainicjowa-
ne zosta³y, przy udziale 90 krajów. Konferencje Miêdzynar. „W.d.p.".
Water and the Modern Wortd, UN New York 1963; H. EEK Los Recwsos de Agua en el Mundo y et Derecho Int., Foro Internacional nr 18. Menico DF 1964, s. 225-226; P. BRIGGS Water. The
Yital Essence. New York 1967, s. 223; A. TUSZKO Œwiat bez wody?. Warszawa 1972, s. 226.
• 3919
WODA W SYSTEMIE RWPG (ang. Water in CMEA, franc. Eau dans le systeme du CAEM, hiszp. Agua en el sistema del CAME, roœ. Woda
w sistiemie SEW), przedmiot sta³ej wspó³pracy pañstw RWPG. Organem koordynacyjnym jest Narada Przewodnicz¹cych Urzêdów Gospodarki
Wodnej, koncentruj¹cych siê na problemach kluczowych: pokrycia zapotrzebowania na wodê, optymalizacja sieci hydrologicznej, ochrona przed
•»• zanieczyszczaniem wód, walka z powodziami oraz wykorzystanie rzek dla transportu i eksploatacji energetycznej. Polska, maj¹ca najmniejsze
zasoby wody ze wszystkich pañstw socjalist. jest szczególnie zainteresowana w rozwoju wspó³pracy w dziedzinie gospodarki wodnej.
Kompleksowy Program RWPG 1971, na podstawie przeprowadzonych analiz stanu i prognoz rozwoju gospodarki wodnej w krajach
cz³onkowskich RWPG na tle œwiat, poziomu za³o¿y³ „opracowanie na naukowych podstawach metodyki ewidencjonowania, planowania,
racjonalnego wykorzystania i ochrony zasobów wodnych". Objêto wspólnym programem regulacjê sp³ywu wód w basenie rz. Cisy, w tym