zmuszenia Japonii do bezwarunkowej kapitulacji"...

Zbiór dokumentów 1946, nr 9, póz. 29.
• 1798
KONFERENCJA KAIRSKA 1956 (ang. Cairo Conference, 1956, f ranê. Conference du Caire 1956, hiszp. Conferencia de El Cairo 1956, roœ.
Kairskaja konfieriencyja 1956), pierwsza integracyjna narada szefów rz¹dów trzech pañstw arab.:
Egiptu, Syrii i Arabii Saudyjskiej 6-12 III 1956 w Kairze, zaniepokojonych przyst¹pieniem Iraku do ->• Paktu Bagdadzkiego 24 II 1955, zaostrze-
niem „brudnej wojny" prowadzonej przez Francjê w Algierii i francuskimi dostawami broni dla Izraela; zakoñczona postanowieniem stworzenia
œciœlej wspó³pracy i zobowi¹zaniem wspomagania siê wzajemnie w przypadku agresji ze strony Izraela. Poprzednio, 20X1955, Egipt za-wart
dwustronny uk³ad obronny z Syri¹ a 27 X tego roku z Arabi¹ Saudyjsk¹. Ostatecznie 21 IV 1956, w czasie spotkania szefów pañstw Egiptu,
Jemenu i Arabii Saudyjskiej w m. D¿udda (Arabia Saudyjska) podpisany zosta³ trójstronny uk³ad obronny. Na podstawie wszystkich w.w.
uk³adów funkcjê naczelnego dowódcy zjednoczonych si³ zbrojnych pe³ni³ minister obrony Egiptu.
Dokumentacja Prasowa 1956, s. 186 E i 353 C; Europa Archiv
1956. s. 8775; Keesing Archiv der Gegenwart 1956, s. 5739 A.
• 1799
KONFERENCJA KAIRSKA 1957 (ang. Cairo Conference, 1957, franc. Conference du Caire
1957. hiszp. Conferencia de El Cairo 1957, roœ. Kairskaja konfierencyja 1957), narada szefów rz¹dów Egiptu, Jordanii i Arabii Saudyjskiej 18-
191 oraz 25-28 II 1957 w Kairze; wysunêli oni w zwi¹zku z kryzysem —>• sueskim cztery ¿¹dania:
l. wycofania wojsk Izraela z okupowanych terenów; 2. przyznania Palestyñczykom prawa do arab. Palestyny; 3. przyznania Egiptowi odszko-
dowania za brytyjsko-franc. agresjê; 4. rozwi¹zania problemów Kana³u Sueskiego bez naruszania suwerennoœci Egiptu.
Dokumentacja Prasowa, 1957, s. 42 F; Keesing Archiv der Gegenwart 1957. s. 6287 C.
KONFERENCJA
Ja³tañska 1945.
KRYMSKA
Konferencja
• 1800 KONFERENCJA LAOTAÑSKA W GENEWIE
1961-1962 (ang. Geneva Conference on Laos, 1961-62, franc. Conference de Gen6ve sur le Laos 1961-62, hiszp. Conferencia de Laos en Ginebra
1961-62, roœ. ¯eniewskoje sowieszczanije 1961-62 po Laosu), zwi¹zana z wojn¹ domow¹ w Laosie, rozpoczêt¹ 1960, zakoñczon¹ zawieszeniem
broni 14 VI 961; a z kolei miêdzynar. konferencj¹ w Genewie, przy udziale piêciu W. Mocarstw: ChRL, Francji, USA, W. Brytanii i ZSRR oraz
Birmy, Kambod¿y, Kanady, Indii, Laosu, Polski, Syjamu, Demokr. Rep. Wietnamu i Wietnamu Pd. Konferencja zakoñczy³a siê podp. 23 VII
1962 Deklaracji Neutralnoœci Laosu, pogwa³conej 1970 przez USA.
Zbiór Dokumentów 1962; H. M. O. Declaration and Protocol on the Neutrality of Laos, London 1963, s. 27; G. MODELSKI IM. Conference on the Setttement of the Laotlan Question 1961-1962,
Vancouvcr 1963, s. 156.
• 1801
KONFERENCJA LOKARNEÑSKA 1925 (ang. Locarno Conference, 1925, franc. Conference de Locarno de 1925, hiszp. Conferencia de
Locamo 1925, roœ. £okarnskaja konfierencyja 1925), zwo³ana z inicjatywy Francji, pierwsza pokojowa narada sprzymierzonych mocarstw i
s¹siadów Niemiec z Rzesz¹ Niem., w Locarno w pd. Szwajcarii 5-16X1925. W konferencji udzia³ wziê³y:
Francja, W. Brytania, W³ochy oraz Niemcy i ich s¹siedzi: Belgia, Czechos³owacja i Polska. Konferencja mia³a na celu w pierwszym rzêdzie za-
bezpieczenie granic s¹siadów zachodnich Niemiec, co osi¹gniêto tzw. -?- Paktem Reñskim kosztem niezagwarantowania przez mocarstwa zach.
granic Czechos³owacji i Polski z Niemcami; odt¹d rewi-zjonizm niem. uzyska³ de facto zgodê na „pokojowe" akcje antyczeskie i antypol. 3 XI
1925 min. spraw, zagr. Niemiec G. Stresemann z³o¿y³ o-œwiadczenie prasie, i¿ brak w uk³adach gwarancji miêdzynar. dla. granicy Polski z
Niemcami wynik³ z koniecznoœci rewizji tych granic; wczeœniej—25 III 1925 w tym te¿ duchu wypowiedzia³ siê w Izbie Gmin'Lloyd George,
jeden z twórców Traktatu Wersalskiego. Jednoczeœnie konferencja mia³a na celu wci¹gniêcie Niemiec do antyradz. bloku mocarstw zach.
Rokowania w Locarno prowadzili A. Briand, A. Chamberlain, B. Mussolini oraz (imieniem Niemiec) H. Luther i G. Strese-manu, a tak¿e E.
Vandervalde, E. BeneS i A. Skrzyñski. (Zob. te¿ Uk³ady Lokarneñskie 1925).
W. M. TURIEK £okarno, Moskwa 1949.
• 1802
KONFERENCJA LONDYÑSKA 1921 (ang. Conference of London, 1921, franc. Conference de Londres 1921, hiszp. Conferencia de Londres
1921, roœ. £ondonskaja konfieriencyja 1921), odby³a siê w Londynie 21 11-14 III 1921, z udzia³em przedstawicieli pañstw -»• Ententy: Anglii,
Belgii, Francji, Grecji, Japonii, W³och oraz przedstawicieli Niemiec i Turcji w sprawie niem. -> reparacji oraz w sprawie Turcji. W pierwszej
sprawie, poniewa¿ delegat Niemiec nie zgodzi³ siê z postanowieniami konferencji paryskiej 1921, o zap³acie przez Niemcy odszkodowañ w
kwocie 226 mld marek w z³ocie, uznaj¹c za realn¹ sumê 50 mld, z czego 20 mld za ju¿ sp³acone, porozumienia nie osi¹gniêto. Wobec oporu