Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.
Polsko! Kiedyż wreszcie zrzucisz z siebie tę „plugawą skorupę" salonów warszawskich i krakowskich?!
Niemiecki dokument potwierdzający przynależność Karola Bardonia do narodu niemieckiego. Zaznania volksduetscha i niemieckiego żandarma K. Bardonia są preferowane przez Grossa jako rzekomo bardziej wiarygodne od sprzecznych z nimi zeznań Polaków. 292 293 Fragment niepodpisanej relacji Menachema Finkelsztajna, jednej z głów Jedna z kilku niepodpisanych i sprzecznych ze sobą relacji Szmula Wa- nych postaci, na tekstach której Gross oparł treść „Sąsiadów". Według tej relasersztajna, koronnego świadka Grossa. Wasersztajn twierdzi w niej fałszywie cji razem zamordowano w lipcu 1941 r. około 4 800 Żydów z Radziłowa, Jem.in., że spośród Żydów jedwabieńskich uratowały się tylko 3 osoby, chociaż dwabnego i okolic. Dane te jaskrawo kontrastują z oficjalnymi danymi sowiecdobrze wiedział, że tylko w jednym schronieniu u Wyrzykowskich uratowało kimi z 1940 r, podającymi, że w całym okręgu jedwabieńskim zamieszkiwało się, włącznie z nim, 7 osób. Skąd pochodzi tego typu zafałszowanie? Kto maniok. 1400 Żydów. pulował relacjami Wasersztajna? 294 295 Fragment tekstu J. T. Grossa publikowanego w 2000 r. w książce „The Politics of Retribution". Gross skrajnie zafałszował wymowę książki dr. Z. Klukowskiego, sugerując na podstawie zniekształcenia jej treści, że „Współdziałanie z władzami niemieckimi jest już taką rutyną w lecie 1940 r. (...)." Całkowicie przeczy temu zamieszczony poniżej fragment zapisu z dzienni Dowód fałszów wydanej w 1980 r. w Jerozolimie książki o Jedwabnem, na ka Z. Klukowskiego z 1 września 1940 r. o postawie narodu polskiego. którą powołuje się Gross. W cytowanej wielokrotnie przez Grossa książce o Jedwabnem szereg autorów atakowało Żyda z Jedwabnego Israela (Józefa) Grondowskiego. Zarzucano mu, że rzekomo w lipcu 1941 r. ze strachu o swoje życie pospiesznie ochrzcił się i wkrótce potem z ogromną gorliwością tropił i wydawał Polakom ukrywających się jeszcze Żydów. W rzeczywistości J. Grondowski przeszedł na katolicyzm dopiero w 1945 roku—o czym świadczy powyższy zapis w Księdze parafialnej kościoła w Jedwabnem. 296 297 Tekst rezolucji opublikowanej 10 lipca 1946 r. w łódzkim organie PPR — „Głos Robotniczy", rzekomo w imieniu robotników Łódzkiej Fabryki Nici. Robotnicy łódzcy zaprotestowali strajkiem przeciw tak kłamliwej stalinowskiej rezolucji, opublikowanej w ich imieniu. Nie chcieli się zgodzić z pospiesznym wyrokowaniem o tym, kto był winny śmierci Żydów w czasie zajść kieleckich oraz z żądaniem uruchomienia sądów doraźnych wobec członków WiN-u, NSZ-u i żołnierzy Andersa. Gross uznał ten strajk za wyraz „antysemityzmu". W niektórych publikacjach Gross jest przedstawiany jako Polak wrażliwie samobiczujący się za „polską zbrodnię". Twierdzeniom tym przeczy fakt, że sam Gross jednoznacznie afirmował w przeszłości swą narodowość żydowską. W maju 1990 r. był on sygnatariuszem deklaracji grupy żydowskich intelektualistów z 9 krajów — tzw. deklaracji z Yarnton — co do przyszłości Muzeum obozu Auschwitz-Birkenau. Powyżej początkowy fragment deklaracji z Yarnton i lista jej sygnatariuszy. 298 299 Biedne, zaszczute miasteczko z godnością wita gości. Uliczki Jedwabnego. Skwer na rynku w Jedwabnem. 300 301 W czasie II wojny światowej z rąk oprawców sowieckich, żydowskich i hitlerowskich zginęło wielu mieszkańców Jedwabnego. O nich się jednak w Polsce nie mówi, bo to... Polacy. Poniższa macewa została usunięta z miejsca tragedii. Na jej miejscu stanie pomnik, któ W podobnej stodory „zmieni" historię. le Niemcy spalili Żydów. Zginęli w niej wówczas także Polacy. Kościół parafialny w Jedwabnem. Ówczesny proboszcz próbował z narażeniem życia zapobiec tragedii. Uległ jednak, gdy Niemcy zagrozili mu, że spłonie razem z Żydami. 302 303 Nota o autorze Jerzy Robert Nowak, historyk (profesor wyższej uczelni), publicysta, autor ponad 20 książek i ponad siedmiuset artykułów. Od lat wyspecjalizował się w śmiałym podejmowaniu tematów najbardziej drażliwych. Ma ogromne zasługi w przełamywaniu tabu wokół problematyki żydowskiej. Szczególnie duże zainteresowanie wzbudziły dwa jego cykle publicystyczne o stosunkach polsko-żydowskich: „Przemilczane świadectwa" (47 artykułów na łamach „Słowa — dziennika katolickiego") i „Za co Żydzi powinni przeprosić Polaków" (na łamach tygodnika „Nasza Polska"). Opublikował m.in. książkę o Powstaniu Węgierskim Węgry bliskie i nieznane, Historię literatury węgierskiej XX wieku, Myśli o Polsce i Polakach, dwutomowe Zagrożenia dla Polski i polskości, które stały się prawdziwym bestsellerem 1998 roku, pasjonujący Czarny Leksykon (demaskatorski obraz ludzi z „elit" — bestseller roku 1999), Kościół a Rewolucja Francuska — ukazującą rewolucję w prawdziwym świetle oraz Walkę z Ko ściołem wczoraj i dziś niezwykle interesującą retrospekcję dziejów walki
|
Wątki
|