życia i przygody, naturalnie zażądali też od Korteja, by im opowiedział swoje dzieje...

Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.

Nie były one dla niego korzystne, gdyby się zdradził, że owa wyprawa do rzeki Rio Grande
del Norte spełzała na niczym i że wszystkich jego kompanów wymordowano, mógłby się
pozbyć reszty stronników, dlatego postanowił kłamać. Opowiedział im, że ich towarzysze
pozostali ukryci w zaroślach i czatują na transport, który znacznie się opóźnił i nadejdzie do-
piero po kilku dniach. Sam chciał tymczasem przybyć do hacjendy, lecz na nieszczęście
wpadł po drodze w ręce Apaczów, którzy go tak fatalnie zranili i pozbawili oka.
Słuchali go bez cienia podejrzenia.
– Ale co teraz uczynimy? – spytał jeden z nich. – Hacjenda przepadła.
– Jeszcze nie całkiem – odparł Kortejo. – Musiało się przecież więcej was uratować.
– Raczej nie. Kto w pierwszej chwili nie uszedł, niezawodnie pozostał w szponach czerwo-
noskórych.
– No zobaczymy. Tymczasem nie traćmy nadziei. Z brzaskiem dnia dowiemy się czy jeste-
śmy tylko my. Jeżeli uratowały się jeszcze inni, pościągamy ich tutaj.
– I co z tego, wtedy też nie damy rady odbić hacjendy.
– Dlaczego nie?
– Bo będziemy za słabi.
– Myślisz, że tysiąc Misteków będzie tutaj siedzieć cały czas?
12
– Naturalnie, jeżeli to prawda co ten Amerykanin powiedział, że przeszli na stronę Juareza,
to zostaną tutaj.
– W krótkim czasie nasze siły też się wzmocnią.
– W jaki sposób?
– Moi agenci ciągle werbują, ma nadejść nowy transport z południa. Przyciągniemy go do
nas.
– Oni nas nie znajdą.
– Też tak sobie pomyślałem – odezwał się Manfredo. – Zapewne polezą wprost w pazury
Misteków, bo będą myśleli, że jesteśmy w hacjendzie.
– Przeszkodzimy temu, przechwytując ich po drodze.
– Gdzie?
– Musimy sobie znaleźć stosowne miejsce.
– Może jakiś dom?
– Nie, to zbyt niebezpieczne.
– Chcecie byśmy koczowali w lesie, jak jacyś rabusie?
– W pierwszych dniach nie pozostaje nam nic innego. Dopiero jak wzmocnimy siły, zaj-
miemy jakieś małe miasteczko, albo wygonimy Misteków z hacjendy.
– Ja mam lepszy pomysł – odezwał się Manfredo.
– Jaki?
– Przecież klasztor della Barbara leży na naszej drodze.
– Tak, na drodze, ale całe miasteczko Santa Jaga jest republikańskie, wszyscy mieszkańcy to
stronnicy Juareza.
– Co nas to obchodzi, senior?
– Obchodzi i to bardzo. Wyrzucą nas stamtąd, albo co gorsze połapią i wydadzą w ręce Ju-
areza.
– Gdybyśmy liczyli na mieszkańców, to rzeczywiście nic innego nie moglibyśmy się spo-
dziewać, ale klasztor leży obok miasta.
– Co nam to daje?
– Nie musimy w ogóle wjeżdżać do miasteczka, ukryjemy się w klasztorze, tak że nikt nas
nawet nie zobaczy.
– To niemożliwe.
– Dlaczego, przecież słyszeliście, że mój stryj, ojciec Hilario mieszka w tym klasztorze?
– Myślisz, że zechce na pomóc?
– Naturalnie.
– A z jaką partią trzyma?
– Z każdą, która jest przeciwko Juarezowi. Juarez skonfiskował cały majątek klasztorny i
chciał także zlikwidować szpital. Był tam również zakon żeński. Wiele znacznych rodów po-
słało tam swoje córki na wychowanie lub w służbę Bogu. Tymczasem przybywa Juarez i
oznajmia, że dzieją się tam niecne rzeczy i likwiduje klasztory, żeński i męski. Jeden z bu-
dynków przeznaczył na szpital, drugi na dom dla obłąkanych. Czy wolno mu było tak samo-
wolnie postępować?
Kortejo zaśmiał się mówiąc:
– Masz rację, stąd wzięła się niechęć twego stryja do Juareza?
– Tak. Mój stryj był opatem, piastował więc znaczną godność, a teraz został tylko pomocni-
kiem lekarza w szpitalu; naturalnie nienawidzi Juareza, więc z ochotą przyjmie nas do siebie.
– A co powiedzą na to inni, dajmy na to jego przełożeni?
– O tych nie mamy się co troszczyć. Zresztą nie zauważą nawet naszej obecności w klaszto-
rze.
– Jak to? Przecież musimy tam zajechać i ulokować się, muszą nas więc widzieć?
13
– O nie, nie zobaczą nas. Tam jest tyle tajemnych korytarzy, izb i krużganków, że dostawszy
się tam raz, możemy być pewni, że nas nawet sam diabeł nie znajdzie.
– Nie znają tych tajnych pomieszczeń?

Wątki

Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.