Zasada obiektywizmu...

2000.02.09 wyrok s.apel. II AKa 252/99 KZS 2000/4/46
w Krakowie
Zupełne pominięcie w uzasadnieniu wyroku dowodów powołanych na obronę oskarżonego, a i jego wyjaśnień, nie tylko narusza dyspozycję art. 424 § 1 pkt 1 k.p.k., ale i zasadę obiektywizmu sądu z art. 4 k.p.k.
 
99.05.13 postan. SN U III CKN 231/98 OSP 1999/12/221
Osoba trzecia spisująca treść testamentu ustnego powinna spełniać kryteria zachowania obiektywizmu, podobnie jak świadek. Dlatego też podlega ona odpowiedniemu wyłączeniu od tej czynności na zasadach przewidzianych dla wyłączenia świadka testamentowego.
97.10.01 wyrok s.apel. II AKa 205/97 Apel.-W-wa 1998/1/2
w Warszawie
1. Obowiązek stosowania przepisu art. 39 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich w postępowaniu karnym, prowadzonym po myśli art. 9 § 2 k.k. wobec nieletniego, który nie ukończył lat 18 wynika jednoznacznie z treści art. 99 § 1 pkt 1 cytowanej ustawy.
2. Kwestia przesłuchania nieletniego stosowanie do rygorów art. 39 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich ma swój ścisły związek z zagadnieniem oceny wartości dowodowej wyjaśnień odebranych nieprawidłowo, a to z punktu widzenia swobody wypowiedzi osoby przesłuchiwanej.
3. Przejście do porządku nad tym, że dany dowód uzyskany został pod naciskiem, czy presją, pod wpływem błędu, groźby, czy też strachu (czy z uchybieniem innych jeszcze ponadto procesowych reguł zbierania dowodów) powoduje nie tylko - co jest rzeczą równie zasadniczą - złamanie zasad humanitarnego sposobu prowadzenia postępowania karnego, ale niesie ze sobą niepewność, czy treść tego dowodu odpowiada, czy też nie odpowiada rzeczywistości.
 
97.09.24 wyrok SN II CKU 89/97 Prok.i Pr. 1998/1/28
Naczelną zasadą rozstrzygającą o właściwym załatwieniu spraw o ustalenie ojcostwa jest zasada prawdy obiektywnej, która decyduje o zakresie postępowania dowodowego w tych sprawach. Ma ona znaczenie tak materialnoprawne, jak i procesowe. Procesowe wyraża się w tym, że sąd powinien, ze względu na występujący interes społeczny, dążyć do ustalenia rzeczywistego pochodzenia dziecka. Dlatego poza dowodami osobowymi, które powinny być przeprowadzone wnikliwie, szczególne znaczenie mają dowody przyrodnicze, które mają tę przewagę nad dowodami osobowymi, że cechuje je naukowy obiektywizm.
Poza grupowym badaniem krwi istotne znaczenie mają inne dowody biologiczne, w tym badanie kodu genetycznego - DNA, gdyż prawidłowo przeprowadzone pozwala ze 100% pewnością na wykluczenie ojcostwa i z przeważającym stopniem prawdopodobieństwa na jego ustalenie. Dowody te powinny być wykorzystane zwłaszcza w takiej sprawie, jak przedmiotowa, bowiem została wszczęta 27 lat po urodzeniu powoda, a dwa i pół roku po śmierci Jana Komara.
 
97.04.28 wyrok SN IV KKN 58/97 Prok.i Pr. 1997/11/1
Jedną z naczelnych zasad prawa procesowego jest swobodna ocena dowodów, przewidziana w art. 4 § 1 k.p.k. U podstaw tego przepisu leży zasada prawdy materialnej. Swobodna ocena dowodów nakazuje, aby Sąd oceniał znaczenie, moc i wiarygodność materiału dowodowego w sprawie na postawie wewnętrznego przekonania z uwzględnieniem wskazań wiedzy oraz doświadczenia życiowego, nie będąc przy tym związany żadnymi ustawowymi regułami dowodowymi.
 
96.12.09 wyrok s.apel. II AKa 172/96 Prok.i Pr. 1998/2/23
w Lublinie
Odroczenie rozprawy jest instytucją stanowiącą wyjątek od zasady koncentracji materiału dowodowego, a szczególnie - ciągłości rozprawy, wyrażonej w dyrektywie, zgodnie z którą proces, a zwłaszcza rozprawa, powinna stanowić zwarty tok faktów procesowych. Obowiązujące przepisy nie określają wprawdzie dopuszczalnego czasu trwania odroczenia, jednak niczym nie uzasadniona bezczynność przez około 200 dni w toku prowadzenia procesu, stanowi naruszenie wymienionych zasad, które może mieć wpływ na treść wyroku.
95.05.05 wyrok SN II KRN 178/94 Prok.i Pr. 1995/9/9
W sferze oceny dowodów zasadniczy układ odniesienia mają dowody przeprowadzone przez sąd orzekający, co łączy się to z dwoma podstawowymi zasadami procesu karnego: zasadą bezpośredniości oraz zasadą kontradyktoryjności silnie powiązanymi z inną naczelną zasadą procesową, a mianowicie prawem oskarżonego do obrony. Innymi słowy materiałem wyjściowym dla ustaleń faktycznych są dowody przeprowadzone na rozprawie. Nie oznacza to jednak, że dowody utrwalone w postępowaniu przygotowawczym pozbawione są znaczenia. Służą one bowiem do weryfikacji oświadczeń złożonych na rozprawie wówczas, gdy dochodzi między nimi do zasadniczych sprzeczności. Wyrażony przez sąd orzekający pogląd na wynik tej weryfikacji tylko wtedy pozostaje poza możliwością jego zakwestionowania i jest chroniony przepisem art. 4 § 1 k.p.k., gdy przedmiotem rozważań sądu był całokształt okoliczności sprawy (art. 357 k.p.k.) i to w sposób podyktowany obowiązkiem dochodzenia prawdy (art. 2 § 1 pkt 2 k.p.k.). (...) Zarówno doktryna, jak i judykatura, od dawna przyjmują, że jeżeli zeznania świadka dotyczą okoliczności o istotnym znaczeniu dla rozstrzygnięcia sprawy, a przy tym są one sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego lub innymi dowodami, to nieodzowne jest bezpośrednie przeprowadzenie dowodu z tych zeznań na rozprawie głównej. W takiej sytuacji nawet zgoda stron na odstępstwo od tej zasady nie legitymizuje decyzji sądu o odstąpieniu od bezpośredniego przesłuchania świadka.