Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.
Kulturowe formowanie ludzkich jednostek polega na wpajaniu im wiedzy o kodzie kulturowym, uczeniu czytania znaków oraz umiejętności ich wyboru i prezentacji. 'Wszyscy prawidłowo przyuczeni ludzie potrafią bezbłędnie rozpoznać wymogi i oczekiwania, które wiąŜą się z daną sytuacją, nąi co odpowiadają wyborem właściwego wzorca zachowań. I odwyrotnie: wszyscy ukształto- Natura i kultura wani kulturowo ludzie potrafią nieomylnie sięgnąć po taki spo zachowania, który zrodzi zaplanowaną przez nich sytuację. T kto zna kod, zarazem zwrócony jest w dwie strony, a świ, uliczne są dobrym przykładem owej dwustronności. Czerwi światło informuje kierowców, Ŝe nie wolno w tej ctn przekraczać przecznicy, do której właśnie się zbliŜają, zaraz jednak sprawia, iŜ zatrzymują swe pojazdy, przecznica prz istotnie zostaje zamknięta dla ruchu z ich kierunku, co prawdzi czyni informację, której zielone światło dostarcza w tej sal chwili innym kierowcom. Kod działa, oczywiście, tylko wtedy, kiedy wszystkie osi uczestniczące w danej sytuacji poddane były temu samemu pr uczeniu kulturowemu. Wszystkie w podobny sposób musi nauczyć się, jak czytać kod kulturowy i jak z niego korzysi W przeciwnym wypadku znaki nie byłyby postrzegane jako zni a osób je widzących nie odsyłałyby do odpowiednich obiektów i zachowań, albo teŜ zostałyby zrozumiane w inny, być mc przeciwstawny sposób. Zamierzona koordynacja nie doszłaby skutku, a poczynania róŜnych ludzi zaczęłyby ze sobą kolido\ (wystarczy pomyśleć, co by się stało, gdyby kierowcy odmien interpretowali znaczenie zielonego i czerwonego światła albo gdyby niektórzy z nich białe światła umieszczali z tyłu woz< a czerwone na przedzie). KaŜdy, kto po raz pierwszy znalazł si^ uczelni lub w urzędzie bądź wyjechał na wakacje do egzotyczni kraju, doświadczył na sobie owej nieprzyjemnej prawdy, h' poczucie bezpieczeństwa, bycia u siebie w domu, które wiąŜe si< znajomym otoczeniem, wyrasta właśnie z drobiazgowej znajome kodu kulturowego, a takŜe z uzasadnionych i potwierdzających oczekiwań, iŜ wszyscy dookoła posiadają taką samą wiedzę. Znajomość kodu to tyle co rozumienie znaków, a z ki rozumieć znaki, to wiedzieć, jak postępować w sytuacji, kil się pojawiają, a takŜe jak ich uŜyć, aby wytworzyć taką sytuai Rozumiem wtedy, kiedy potrafię działać skutecznie, czyli zapf niać koordynację pomiędzy strukturami sytuacji i zachowań. ] zumienie opiera się przeto na podwójnej selekcji, albowiem zi odsyła osoby, które go interpretują, do szczególnego kontek i do szczególnego postępowania. _______ _________" g"- Powiada się często, Ŝe rozumienie znaków to pojmowanie ich znaczenia, sformułowanie to moŜe jednak rodzić fałszywe wraŜenie, Ŝe chodzi tu o przywoływanie pewnej myśli, jakiegoś umysłowego obrazu. Określona myśl (werbalne "ujawnienie" treści znaku, odczytanie go w głowie "na głos": na przykład, Ŝe | światło jest czerwone, trzeba więc stanąć) moŜe w istocie towa- \ rzyszyć spostrzeŜeniu znaku, ani jednak nie jest konieczna do zrozumienia znaku, ani do tego nie wystarcza. Pojmuję znaczenia, rozumiem znak, wtedy i tylko wtedy, kiedy wiem, co począć. Wynika z tego, Ŝe znaczenie znaku polega na róŜnicy pomiędzy jego obecnością i nieobecnością. Jeszcze inaczej moŜna to ująć tak, Ŝe znaczenie konkretnego znaku opiera się na jego relacji do innych znaków. Znaczeniem znaku jest róŜnica pomiędzy sytuacją, która właśnie zachodzi, a wszystkimi innymi sytuacjami, które mogłyby w jej miejsce powstać, ale nie powstały. Jeden znak najczęściej nie wystarcza, z wyjątkiem tylko najprostszych przypadków, aby wyraźnie
|
WÄ…tki
|