emocjonalnie na negatywne wydarzenia; silniej nanie reagują i potrzebują więcej czasu, by powrócićdo stanu równowagi...

Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.
Jeśli przyjdzie im żyć w „upo-
śledzającym otoczeniu", charakteryzującym się wy-
sokim poziomem stresu i niskim poziomem wspar-
cia, zaczynają ujawniać oznaki zaburzenia border-
line. Teoria Linehan znajduje potwierdzenie w wy-
nikach badań.
Niektórzy autorzy zauważyli, że osoby poddają-
ce się terapii pod kątem zaburzenia osobowości bor-
derline często ujawniają pewne pozytywne cechy
charakteru, takie jak niezwykły zmysł postrzegania
i wglądu w uczucia innych osób (Park, Imboden,
Park, Hulse, Unger, 1992). Po części obserwacje te
mogą odzwierciedlać fakt, że ci cierpiący na to za-
burzenie, którzy decydują się na terapię, reprezen-
tują zwykle wyższy od przeciętnego poziom eduka-
cyjny i pochodzą z wyższych klas społecznych
(Taub, 1996).
LECZENIE
Chociaż wielu klinicystów uważa, że zaburzenie
borderline trudno jest leczyć, ostatnie badania po-
twierdzają, że możliwa jest skuteczna walka z nim
za pomocą terapii zwanej „dialektyczną terapią be-
hawioralną", którą opracowała Marsha Linehan
(Dimeff, McDavid, Linehan, 1999). Jest to bardzo
systematyczna terapia obejmująca cotygodniowe
sesje psychoterapeutyczne i grupowe treningi
umiejętności. Opiera się ona na modelu deficytu
zdolności motywacyjnych, który zakłada, że cier-
piący na zaburzenie borderline nie mają istotnych
umiejętności interpersonalnych, samoregulacyj-
nych (m.in. regulacji emocji) oraz tolerancji niepo-
koju. Celem dialektycznej terapii behawioralnej
jest ograniczenie zachowań samobójczych, jak
również zachowań zakłócających leczenie i obni-
żających jakość życia. Cotygodniowa terapia indy-
widualna skupia się przede wszystkim na proble-
mach motywacyjnych i treningu umiejętności.
Techniki behawioralne mające powodować zmiany
pozostają w równowadze ze strategiami oferujący-
mi wsparcie w celu osiągnięcia akceptacji. Cotygo-
dniowe sesje grupowe również skupiają się zazwy-
czaj na nabywaniu umiejętności behawioralnych
i są prowadzone w formacie psychoedukacyjnym,
w którym terapeuta systematycznie udziela infor-
macji na temat strategii osiągnięcia większego pa-
nowania nad własnymi zachowaniami. Recenzja
ostatnio opublikowanych badań nad dialektyczną
terapią behawioralną zawiera wniosek, że na krót-
ką metę pomaga ona cierpiącym na zaburzenie bor-
derline, ale trwałość tej poprawy nie jest jeszcze
znana (Scheel, 2000). Jest to istotna uwaga, gdyż
zaburzenia osobowości są z definicji zaburzeniami
chronicznymi.
W leczeniu zaburzenia osobowości borderline
nadal stosowane jest także podejście psychodyna-
miczne (Clarkin, Yeomans, Kernberg, 1999). Nowa
technika zwana „terapią opartą na przeniesieniu"
skupia się na nieświadomych reakcjach pacjenta,
zwłaszcza na jego reakcjach na terapeutę („przenie-
sienie"). Głównym celem jest wydobycie nieświa-
domych reakcji i konfliktów, by móc je przedysku-
tować i przepracować w posiadającym określoną
strukturę otoczeniu terapeutycznym. Twórcy tej
metody są zdania, że najważniejsze to pomóc jed-
nostce z zaburzeniem osobowości borderline zapa-
nować nad destrukcyjnymi impulsami, które mogą
zakłócać proces terapeutyczny.
436
ROZDZIAŁ 9
R
Tabela 9-5. Zaburzenie osobowości borderline
Indywidualna terapia Dialektyczna Środek Środek Leki psychodyna- terapia serotonergiczny noradrenergiczny przeciwdepresyjne miczna behawioralna Poprawa U około 30% U około 65% umiar- Spadek impulsywności, U około 40% popra- U około 70 do 75% umiarkowana kowana poprawa agresji i objawów de- wa; poprawa w za- pacjentów z objawami poprawa presji kresie nastroju, lecz psychotycznymi poprą nie w zakresie rozdraż- wa; również redukcja nienia; a w sprawie poziomu gniewu impulsywności może i wrogiego nastąpić pogorszenie nastawienia Niebezpieczeń- Brak jasnych Brak jasnych danych Umiarkowane do Brak jasnych danych Brak jasnych danych stwo nawrotu* danych wysokiego Skutki uboczne Brak jasnych Brak jasnych danych Łagodne do umiarkowa- Umiarkowane Umiarkowane do sil- danych nych nych SCoszty Wysokie Umiarkowanie Niewysokie Niewysokie Umiarkowanie wysokie wysokie*** Czas trwania** Lata Miesiące Tygodnie/miesiące Tygodnie/miesiące Tygodnie/miesiące Ogólna ocena Słaba Użyteczna Użyteczna Słaba Użyteczna**** * Nawrót po przerwaniu leczenia.
** Czas potrzebny do uzyskania minimalnych efektów.
*** Nietypowe środki przeciwpsychotyczne są umiarkowanie kosztowne.
**** Użyteczna dla tych, u których występują objawy psychotyczne.
Źródło: wg Crits-Cristoph, 1998; Woo-Ming, Siever, 1998; skorygowane na podstawie Bendetti, Sforzini, Colombo, Marrei, Smeraldi, 1998; Koerner, Dimeff,
2000, Schultz, Camlin, Berry, Jesberger, 1999; Soloff, 2000; Verhoeven i in., 1999.
Poruszano także kwestię tego, czy psychoterapeu-
tyczne leczenie zaburzenia borderline jest w ogóle
opłacalne, zwłaszcza w obecnych czasach po-
wszechnej opieki zdrowotnej. Ostatnio to samo py-
tanie postawili Gabbard i Lazar (1999) w badaniach
nad „kosztami i korzyściami" terapii, w których
okazało się, że korzyści przewyższają koszty, gdyż
leczenie redukuje: (1) liczbę wizyt i pobytów
w szpitalu związanych z fizycznym stanem zdrowia;
(2) hospitalizację psychiatryczną i (3) pośrednie
koszty związane z utratą zdolności do pracy.
Chociaż w przypadku zaburzenia osobowości
borderline terapia farmakologiczna nie jest rutyno-
wo stosowana, istnieją dowody na to, że może ona
być korzystna dla niektórych cierpiących na nie
osób (zob. tabela 9-5). W ciężkich przypadkach do-
bry skutek powodują leki przeciwpsychotyczne; wy-
niki są pomyślne (Gitlin, 1993). Leki antydepresyj-
ne, m.in. inhibitory powtórnego wychwytu serotoni-
ny, najlepiej działają u tych pacjentów, którzy pre-
zentują najwyższy poziom negatywnych emocji
(Hirschfeld, 1997).
Zaburzenia obawowo-lękowe
Zaburzenia grupy C charakteryzują się wysokim
poziomem zamartwiania się i niepokoju, a także ten-
dencją do skrywania swych uczuć. Są to zaburzenia
obawowo-lękowe. W przeciwieństwie do zabu-
rzeń grupy B, cechujących się dramatycznym wyra-
żaniem emocji, cierpiący na zaburzenia grupy C
częściej sprawiają wrażenie przygaszonych. Zabu-
rzenia grupy B i zaburzenia grupy C różnią się tak-
że sposobem podchodzenia do innych osób. Grupa
B obejmuje zachowania charakteryzujące się bra-
ZABURZENIA OSOBOWOŚCI
437
KRYTERIA DSM-'
OSOBOWOŚĆ UNIKOWA
Utrzymujący się wzorzec zahamowania społecznego, nłe-
adekwatności odczuć i nadwrażliwości na negatywną oce-
nę, pojawiający się po raz pierwszy we wczesnym okre-
sie dorosłości i obecny w różnych sytuacjach, spełniający
przynajmniej cztery z poniższych kryteriów: (1) unikanie
WÄ…tki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Jak ciÄ™ zĹ‚apiÄ…, to znaczy, ĹĽe oszukiwaĹ‚eĹ›. Jak nie, to znaczy, ĹĽe posĹ‚uĹĽyĹ‚eĹ› siÄ™ odpowiedniÄ… taktykÄ….