PortugaliaPierwsze warsztaty drukarskie powstały w Portugalii już w XV w...

Jak cię złapią, to znaczy, że oszukiwałeś. Jak nie, to znaczy, że posłużyłeś się odpowiednią taktyką.
brak jednak było ciągłości w rozwoju produkcji książkowej. W tym czasie bowiem kiedy w dobie Odrodzenia drukarstwo rozprzestrzeniało się w Europie i przeżywało w wielu krajach wspaniały rozkwit Portugalia z wielkiej państwowej potęgi stawała się krajem peryferyjnym. Brak politycznej stabilności aż do XX w. nie sprzyjał utworzeniu bibliografii narodowej, o którą szczególnie zabiegało portugalskie księgarstwo.
Narodowa bibliografia bieżąca wywodzi się z wykazów nowych nabytków, ogłaszanych od 1914 roku przez Bibliotekę Uniwersytecką w Coimbra i od 1935 przez Bibliotekę Królewską, później Narodową w Lizbonie. Obie biblioteki dysponowały egzemplarzem obowiązkowym. Wykazy Biblioteki Uniwersyteckiej w Coimbra stanowią dziś bibliografię zamkniętą (Boletim bibliograjico 1914-1937), natomiast wykazy Biblioteki Narodowej w Lizbonie po wprowadzeniu wielu korzystnych
128
zmian pozostały oficjalną bibliografią prymarną Portugalii (Boletim de bibliografia portuguesd). Dla celów rynku księgarskiego książki portugalskiej, który obejmuje również Brazylię wydawana jest w Lizbonie od 1960 bibliografia pt. Boletim internacional de bibliografia luso-brasileira. Piśmiennictwo portugalskie ujmuje retrospektywnie za okres XV-XIX w. monumentalne dzieło Diccionario bibliogrdphico portuguez, które jest zasługą dwóch bibliografów I. F. da Silva i P. W. Brito Aranha. Bibliografia jest obszerna (22 tomy), ale nie bez luk. Akademia Nauk w Lizbonie rozpoczęła w 1940 r. wydawanie dokładnej retrospektywnej bibliografii narodowej. {Bibliografia geral portuguesd). Dotąd opracowano jedynie XV wiek.
Bibliografia bibliografii
Skorge Silvia: Das portugiesische Bibliothekswesen der Gegenwart. Koln 1967, 98, 43 s. (Arbeiten aus dem Bibliothekar-Lehrinstitut des Landes INTordrhein-Westfalen. 30.). 2?a s. 65 - 68 zamieszczony wykaz bibliografii.
Retrospektywne
Silva Innocencio Francisco da: Diccionario bibliographico portuguez. T. 1 - 22. Lisboa 1858 - 1923.
Bibliografia piśmiennictwa autorów portugalskich (włączeni również liczni auto-izy brazylijscy) w układzie alfabetycznym według imion; zasięg XV - XIX w.; i.1-7 dzieło podstawowe, t.8 - 22 Snppl.l - 15; t.ll zawiera indeks autorski według nazwisk do t.l -10 oraz indeks cytowanych w dziele czasopism; następne tomy mają własne indeksy; indeks zbiorczy do całego dzieła zob.niż.; t.17 zawiera wykaz portugalskich czasopism; uzupełnienie Fonseca Martinho da: Aditamentos ao Dic-¦ciondrio bibliogrdfico portugues de Innocencio Francisco da Silva. Coimbra 1927, 377 s.
Soares Ernesto: Guia bibliografica. Lisboa 1972, XXVIII, 762 s. (Silva Innocencio Francisco da: Diccionario bibliographico portuguez. T. 23). Taksm.przedr. wydania Coimbra 1958; szczegółowo opracowany indeks do bibliografii retrospektywnej Silva Innocencio Francisco da: Diccionario bibliogrdphico portuguez (zob. wyż.).
Boletim bibliografico da Biblioteca da Universidade da Coimbra. Ano 1 - 13. Coimbra 1914 - 1937.
Jtoczne wykazy nabytków Biblioteki Uniwersyteckiej w Coimbra sporządzane na podstawie egzemplarza obowiązkowego za lata 1914-1937.
Bieżące
Boletirn de bibliografia portuguesa. Vol. 1 -. Lisboa 1937 - . ^Bibliografia narodowa bieżąca obejmuje piśmiennictwo od 1935; rejestracja na podstawie egzemplarza obowiązkowego Biblioteki Narodowej w Lisbonie książki, .druki urzędowe, dysertacje, muzykalia i mapy, tytuły nowo ukazujących się
',9 — Podstawy bibliografii
129
czasopism oraz artykuły; do 1954 rocznik, od 1955 miesięcznik; obecnie układ systematyczny (KD);'indeks roczny alfabetyczny i systematyczny.
Boletim internacional de bibliografia lusobrasileira. Vol. 1 -. Lisboa 1960 -.
Bibliografia bieżąca wyborowa, rejestruje piśmiennictwo portugalskie i brazylijskie.
Repertório das publicacóes periódicas portuguesas. 1961, incluindo o su-plemento referente ao ano de 1962. Lisboa 1964 -.
Bibliografia czasopism w układzie dziesiętnym; indeks alfabetyczny; kontynuowana w rocznych suplementach.
Rumunia
Bibliografia rumuńska rozwijała się powoli, podobnie jak sama produkcja książek w Rumunii. Pod koniec XVIII i na początku XIX w. ukazywały się jedynie wykazy nowych wydawnictw publikowane przez drukarzy i księgarzy. Bibliografia we właściwym znaczeniu rozpoczyna się w 1865 wydaniem przez Iarcu Dimitrie Anale bibliografice rom&ne (2 wyd. w 1873 pt. Bibliografia chronologicd romdnd); obejmują piśmiennictwo-od 1550 do czasów współczesnych. Największym osiągnięciem retrospektywnej bibliografii rumuńskiej jest Bibliografia romdnescd veche 1508 -1830 opracowana przez J. Bianu i in., a wydana przez Rumuńską Akademię Nauk.
Bieżąca bibliografia narodowa ukazywała się z pewnymi lukami od 1867, ale ostatecznie ustaliła się w 1905 pt. Creęterea colectiunilov jako wydawnictwo Biblioteki Rumuńskiej Akademii Nauk, opracowywane na podstawie egzemplarza obowiązkowego. Po II wojnie prace bibliograficzne koncentrowały się najpierw w Izbie Księgarskiej a od 1952 w Centralnej Bibliotece Rumuńskiej Republiki Ludowej. Od 1957 roku bibliografia stała się oficjalnym organem urzędowym Rumuńskiej Republiki Socjalistycznej.
Retrospektywne
WÄ…tki
Powered by wordpress | Theme: simpletex | © Jak ciÄ™ zĹ‚apiÄ…, to znaczy, ĹĽe oszukiwaĹ‚eĹ›. Jak nie, to znaczy, ĹĽe posĹ‚uĹĽyĹ‚eĹ› siÄ™ odpowiedniÄ… taktykÄ….