47

Nie wchodz¹c w szczegó³owe wywody na ten temat - zawarte zreszt¹ w powo³anej pracy W. Stojanowskiej - warto przyk³adowo przytoczyæ kilka prób okreœlenia znaczenia i oznaczania pojêcia "dobro dziecka".
S. Ko³odziejski twierdzi, ¿e "dobro dziecka" nale¿y ujmowaæ jako "zespó³ wartoœci, zarówno duchowych, jak i materialnych, jakie konieczne s¹ do prawid³owego: a) rozwoju fizycznego dziecka, b) rozwoju duchowego dziecka, i to w jego aspekcie zarówno intelektualnym, jak i moralnym, c) nale¿ytego przygotowania go do pracy dla spo³eczeñstwa" (Dobro wspólnych ma³oletnich dzieci - jako przes³anka odmowy orzeczenia rozwodu, Pal. 1965, nr 9, s. 30).
Okreœlenie to powtórzyli B. Walaszek (Dobro dziecka jako przes³anka niektórych uregulowañ kodeksu rodzinnego i opiekuñczego PRL, SP 1970, nr 26-27, s. 281), Z. Wiszniewski i S. Gross (w: Kodeks rodzinny i opiekuñczy. Komentarz..., s. 281) oraz A. £apiñski (Ograniczenia w³adzy rodzicielskiej w polskim prawie rodzinnym, Warszawa 1975, s. 131).
S. Ko³odziejski (tam¿e, s. 19) stwierdzi³ równie¿, ¿e "dobro dziecka" - to "zespó³ œwiadczeñ tak materialnych, jak i duchowych, odnosz¹cych siê zarówno do osoby, jak i do maj¹tku dziecka, dotycz¹cych jego rozwoju tak fizycznego, jak i duchowego oraz maj¹cych za przedmiot w równej mierze intelekt dziecka, jak i jego wolê".
Wed³ug J. Marciniaka (Treœæ i sprawowanie opieki nad ma³oletnim, Warszawa 1975, s. 10) "przez pojêcie "dobro dziecka" nale¿y rozumieæ przede wszystkim jego interesy osobiste, a wiêc troskê o jego rozwój fizyczny i duchowy oraz nale¿yte przygotowanie do pracy odpowiednio do jego uzdolnieñ i zgodnie z interesem spo³ecznym, jak równie¿ interesy maj¹tkowe ma³oletniego, przejawiaj¹ce siê w prawid³owym zarz¹dzaniu jego maj¹tkiem, w³aœciwym przeznaczeniu p³yn¹cych z niego dochodów oraz pozostawieniem w miarê mo¿liwoœci nienaruszonej substancji tego maj¹tku".
W. Stojanowska (rozwód a dobro dziecka, s. 27) "po dokonaniu wyk³adni operatywnej normy k.r.o. zawieraj¹cej termin "dobro dziecka"" i po skonstatowaniu, ¿e "art. 95 i 96 k.r.o. zawieraj¹ stwierdzenia kszta³tuj¹ce pojêcie "dobra dziecka", jednolite dla ca³ego prawa rodzinnego" przyjmuje, ¿e "(...) termin "dobro dziecka" w rozumieniu przepisów prawa rodzinnego oznacza kompleks wartoœci o charakterze materialnym i niematerialnym niezbêdnych do zapewnienia prawid³owego rozwoju fizycznego i duchowego dziecka oraz do nale¿ytego przygotowania go do pracy odpowiednio do jego uzdolnieñ, przy czym wartoœci te s¹ zdeterminowane przez wiele ró¿norodnych czynników, których struktura zale¿y od treœci stosowanej normy prawnej i konkretnej, aktualnie istniej¹cej sytuacji dziecka, zak³adaj¹c zbie¿noœæ tak pojêtego "dobra dziecka" z interesem spo³ecznym" (patrz te¿ W. Stojanowska: Dobro dziecka jako klauzula generalna w Konwencji i w prawie polskim, w: Konwencja o Prawach Dzieckach - Wybrane zagadnienia prawne i socjalne, pod. red T. Smyczyñskiego, Warszawa 1994).